Zeitgeist

To Ντοκυμαντέρ

Ποιός θα πληρώσει την (όποια) κρίση;

Σε γενικές γραμμές βρίσκω τα συνθήματα αλλά και τις θέσεις του ΚΚΕ πολύ προβληματικές, (όπως και όλων των πολιτικών και μη χώρων που πλησιάζουν τα άκρα.)

Πολλοί από τους παλιούς ΚΚέδες (τουλάχιστον αυτοί που έχω γνωρίσει εγώ) πάσχουν από διαταραχή του συναισθήματος και ειδικότερα οι πολιτικοί τους. Δεν ξέρω αν αυτό είναι βιολογικά προγραμματισμένο, αλλά δεν γελούν, δείχνουν πως δεν ευχαριστιούνται!

Αντίθετα, φωνάζουν πολύ όπως και γενικά όλοι αυτοί που τοποθετούνται στα άκρα (-είναι γιατί λόγω θέσης νιώθουν επισφαλείς και θέλουν να επιβληθούν για να μην αποβληθούν τελείως;-είναι γιατί ακριβώς λόγω της εσωτερικής τους έντασης διαχωρίζουν τη θέση τους από τους περισσότερους και έτσι ρέπουν προς τις ακραίες θέσεις;-είναι κάτι άλλο;) και επιδίδονται σε ακατάσχετους θεατρινισμούς (όχι ότι ξεφεύγει κανένας από τους πολιτικούς μας από αυτή τη μανιέρα).

Επίσης πολλές φορές αδυνατούν να νιώσουν καλά με τους εαυτούς τους. Και έχουν και παράξενα συνθήματα: π.χ. "Μην τους αφήνεις να σε φοβίσουν, φόβισέ τους εσύ, και κάτι άλλα αμφιλεγόμενα..." Έχουν και αυτό τον ξύλινο λόγο, τον αποπροσωποποιημένο, που αρνείται το δικαίωμά του καθενός στη διαφορετικότητα και στην ιδιαιτερότητα. Όλο κάτι κουραφέξαλα για το λαό, για το εργατικό κίνημα, για τα συμφέροντα και κάτι ελαστικοποιήσεις, εντατικοποιήσεις κ.ο.κ. Όλα ξερά, όλα αποστασιοποιημένα. Παρόλη όμως την ολοκληρωτική έλλειψη συναισθήματος, μπορώ να πω πως η θέση τους ότι αυτή η υποτιθέμενη κρίση δεν είναι δικό μου καπέλο που πρέπει να πληρώσω, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο… και μου διακινεί και το συναίσθημά μου…


Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ Zeitgeist σε ένα από τα θέματά του προβλέπει και εξηγεί την κρίση 3 χρόνια πριν! Όλοι αυτοί που έκλεψαν το κράτος κρύβονται πίσω από νόμους που τους τοποθετούν στο απυρόβλητο, ή βρίσκονται στο εξωτερικό και απολαμβάνουν τα χρήματά μας! Οι εταιρείες που είτε φοροδιαφεύγουν είτε έχουν για οποιοδήποτε λόγο πάρει πρόστιμα δεν πληρώνουν! Σε κάποιο γνωστό που δούλευε σε μεγάλη τράπεζα, τους πρότειναν πριν ένα χρόνο να τους κόψουν το 14ό μισθό και να τον ενσωματώσουν στην μηνιαίες αποδοχές τους ώστε να μην χάσουν χρήματα, προφανώς ξέροντας πως λίγο αργότερα θα τεθεί τέτοιο ζήτημα! Κάπου επίσης διάβαζα (και κρατώ επιφυλάξεις για την αλήθεια του άρθρου) ότι από τα 28 δις ευρώ που είχε αποφασίσει να δώσει ως βοήθεια η κυβέρνηση στις τράπεζες αυτές έχουν απορροφήσει μόνο τα 8! Τα υπόλοιπα κάθονται και περιμένουν, τη στιγμή που το επιπλέον έλλειμμα είναι 20 δις! Και οι στρόφιγγες των δανείων έχουν κλείσει! Ας μου τα εξηγήσει κάποιος όλα αυτά!


Και ήρθε και το κωλοδάχτυλο του Focus για να μας δείξει κατάματα πλέον αυτό που παριστάνουμε ότι δεν βλέπουμε: Ότι μερικοί εδώ στην Ελλάδα μας έχουν βάλει αυτό το δάχτυλο βαθιά στον κώλο και σκοπεύουν να το αφήσουν εκεί εσαεί. Εκεί φτάσαμε. Να προσπαθούν να μας αφυπνίσουν οι Γερμανοί οι οποίοι δεν τα βγάζουν πέρα με εμάς!

Μία ημέρα ταλαιπωρίας για την απλούστερη των διαδικασιών

Δεν ήταν τίποτε σημαντικό... Θεώρηση των βιβλιαρίων ασθενείας για το έτος...
Το αρμόδιο γραφείο σε στέλνει σε άλλο γραφείο, για προέγκριση !(;)
Εκεί βέβαια η ουρά είναι αντίστοιχη με αυτή στην εθνική τράπεζα, ημέρα συντάξεων (περί τα 45 νούμερα) σε γκισέ που εξυπηρετούν όλες τις διαδικασίες! Φυσικά από τα γκισέ (5-6 στον αριθμό) οι υπάλληλοι είναι δύο και σε κάποιες περιπτώσεις 3. Και μετά την προέγκριση πάλι πάνω στο αρμόδιο γραφείο για τις θεωρήσεις κ.ο.κ.

Και όλα αυτά σε ένα ασφαλιστικό οργανισμό (το ΤΣΑΥ) που ασφαλίζει περί τους 120.000 ανθρώπους, με περίπου 18.000 συνταξιούχους, με καλή δηλαδή αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους, που θα έπρεπε να προσφέρει σύγχρονες υπηρεσίες. Αντ' αυτού, παντού υποστελέχωση και ανύπαρκτη μηχανοργάνωση. (Οι εργαζόμενοι βγάζουν τα αιτήματα από κάτι ντουλάπες θερία, σε κάτι ντοσιέ του προπροηγούμενου αιώνος και ψάχνουν, ψάχνουν, ψάχνουν). Ειλικρινά, δεν μας δίνω τύχη σε κανένα τομέα όση καλή προαίρεση και να δείξω... Και φυσικά δεν υπάρχουν καλά καλά ούτε οι αρμόδιοι προϊστάμενοι για παράπονα...

Parkour σε δύο ρόδες;

Πριν από πολύ καιρό, σε ένα post μου είχα βάλει link για ένα καταπληκτικό τύπο που έκανε parkour, και ήταν χάρμα να τον βλέπεις. Σήμερα έπεσα σε ένα βιντεάκι του thevoyager.gr, link και αυτό από youtube. θυμίζει parkour, είναι σε δύο ρόδες, είναι Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο Σ ! ! !

Τα δίκτυα, ο εγκέφαλος και η μαγνητική τομογραφία ανισοτροπικής διάχυσης τένσορα (diffusion tensor MR imaging)

Η αρχή στην οποία βασίζεται η εν λόγω τεχνική είναι σχετικά απλή: Αν διαχύσεις σε ένα μέσο μία ουσία την οποία με κάποιο τρόπο μπορείς να ανιχνεύσεις και αυτό το μέσο είναι ομοιογενές, τότε η ουσία θα διαχυθεί με τον ίδιο τρόπο προς όλες τις κατευθύνσεις. Αν όμως το μέσο δεν παρουσιάζει ομοιογένεια, τότε η ουσία θα διαχυθεί ανισότροπα, δηλαδή με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τα πιθανά εμπόδια που θα βρει στο δρόμο της. Αν δηλαδή στον κατακόρυφο άξονα βρει κάποιο εμπόδιο, τότε θα διαχυθεί προς τον οριζόντιο, αν δεν παρουσιαστεί και εκεί κάτι που να παρεμβάλλεται.

Είναι μία τεχνική που εφαρμόζεται μαζί με την μαγνητική τομογραφία δεν είναι ακόμα ευρέως διαδεδομένη, αλλά μπορεί δυνητικά να έχει αρκετές εφαρμογές στην απεικόνιση της δομής του εγκεφάλου.

Ο εγκέφαλος αποτελεί παράδειγμα πρότυπου δικτύου. Αποτελείται από δισεκατομμύρια νευρώνες, που μέσω των συνάψεων (κόμβων δικτύου) βρίσκονται σε στενή επικοινωνία, η οποία και τους προσδίδει καταπληκτική λειτουργικότητα, αλλά και οργάνωση.

Αποτελείται επίσης από ένα πλήθος υποστηρικτικών (δομικών) κυττάρων που βοηθούν στην συντήρηση, προστασία, αλλά και τη δομική λειτουργικότητα του εγκεφάλου. Υπό φυσιολογικές καταστάσεις, η δομή αυτή είναι συγκεκριμένη, και ο βαθμός οργάνωσης των νευρώνων αλλά και των συνάψεων υψηλός. Οι νευρώνες σχηματίζουν τα δεμάτια, δηλαδή νευρικές οδούς (σαν αυτοκινητόδρομοι υψηλών ταχυτήτων) οι οποίες διαχέουν την πληροφορία με ταχύτητα, συνέπεια και ακρίβεια.

Στη εγκεφαλική νόσο όμως, όπως αυτή παρουσιάζεται λόγω π.χ. κάποιας κακοήθειας ή και επί άλλων διαταραχών, όπως π.χ η σχιζοφρένεια, αυτή η δομή διαταράσσεται, τουλάχιστον τοπικά. Π.χ. στον εγκεφαλικό καρκίνο σημειώνεται άναρχη ανάπτυξη κυττάρων που καταστρέφουν τη δομή, ενώ στη σχιζοφρένεια εκτός από τη διαταραχή στη νευροδιαβίβαση διαπιστώνεται τα τελευταία χρόνια και διαταραχή στη δομή ορισμένων εγκεφαλικών δεματίων και κέντρων.

Αν λοιπόν ο υπό εξέταση εγκέφαλος (το εν λόγω δίκτυο) έχει υψηλή ποιότητα αλλά και ποσότητα οργάνωσης, τότε με τη χρήση της τεχνικής της διάχυσης τένσορα θα προκύψει υψηλή ανισοτροπία ( η ουσία θα πάει περισσότερο σε μία κατεύθυνση αντί σε όλες τις άλλες). Αυτό συμβαίνει, γιατί εφόσον τα νεύρα ενώνονται και σχηματίζουν οδούς, μια ουσία που τοποθετείται στον εγκέφαλο μπορεί να διαχυθεί μόνο παράλληλα με αυτές τις οδούς που αποτελούν τέλμα στην περεταίρω κάθετη πορεία της. (Όπως σε ένα μονόδρομο που στρίβει δεξιά λόγω εμφάνισης εμποδίου, π.χ. πολυκατοικίας, μπορείς να ακολουθήσεις μόνο την διαθέσιμη στροφή στα δεξιά). Αντίθετα, αν η ποιότητα της οργάνωσης του εγκεφάλου είναι χαμηλή, λόγω π.χ. δομικών προβλημάτων, τότε η ανισοτροπία μίας ενιόμενης ουσίας θα είναι χαμηλή. Η ουσία θα διαχέεται περισσότερο ισότροπα προς όλες τις κατευθύνσεις από την προηγούμενη περίπτωση, αφού η έλλειψη οργάνωσης θα αφήνει κενά εδώ και εκεί απ’ όπου η ουσία θα βρίσκει οδούς διαφυγής.

Αυτή λοιπόν η χαμηλή οργάνωση σε ένα πρότυπο δίκτυο όπως ο εγκέφαλος, σχετίζεται με τη νόσο, με την αδυναμία ανταπόκρισης σε ερεθίσματα, με τη λάθος απόκριση σε ερεθίσματα αλλά και με την μειωμένη λειτουργικότητα του δικτύου. Επίσης σχετίζεται και με προβλήματα συνδέσεων με άλλα εξωτερικά δίκτυα, δηλαδή τον ίδιο τον οργανισμό (δίκτυο περιφερικού νευρικού συστήματος/οργάνων) αλλά και με τον υπόλοιπο κόσμο (προβλήματα στις αισθήσεις. Π.χ. ο σχιζοφρενής βιώνει διαφορετικά τον περιβάλλοντα χώρο μέσω παρερμηνειών των αισθήσεων αλλά και πραγματικών (για τον ίδιο) ψευδαισθητικών εμπειριών.

Και έτσι ερχόμαστε σε ένα μεγαλύτερο δίκτυο, την κοινωνία. Η οποία μπορούμε να πούμε ότι είναι εξ ίσου πολύπλοκη με το πρότυπο δίκτυο του εγκεφάλου. Οι αναλογίες είναι πολλές: δισεκατομμύρια νευρώνες, δισεκατομμύρια άνθρωποι. Δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες συνάψεις για τους νευρώνες, συνεχής η αλληλεπίδραση με δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους για καθένα από εμάς καθημερινά. Και εδώ η δομή, το πλαίσιο που καλείται να αποτελέσει το σημείο αναφοράς για τον καθένα μας είναι εξαιρετικά σημαντικό. Καλή δομή και πλαίσιο που έχει αντοχές, που λαμβάνει υπ’ όψιν του ιδιαιτερότητες αλλά και τα λάθη και τις αστοχίες του καθενός από εμάς δίνει τη δυνατότητα υγιών χαρακτηριστικών της ταχύτητας, της συνέπειας, της ακρίβειας για τα όποια ερεθίσματα. Πλαίσιο με αυξημένη ανισοτροπία, που έχει κακή δομή, που αφήνει τρύπες και κενά, μειώνει τη λειτουργικότητα και δίδει τα χαρακτηριστικά της κακοήθειας.

Και σταματώ προς το παρόν εδώ. Ξέρουμε ότι η κακοήθεια συνεχώς επιβαρύνει και καταλήγει στο θάνατο, την ολοκληρωτική καταστροφή του δικτύου, είτε αυτό είναι ο εγκεφαλος είτε η κοινωνία ή οτιδήποτε άλλο.-

Άτιμη κρίση, πόσο μας ταλαιπωρείς

Σήμερα, σκεφτόμενος όλες αυτές τις μπούρδες που μας βομβαρδίζουν τους τελευταίους μήνες για κρίση, για το ότι τα λεφτά δεν μας φτάνουν, για την ΕΕ που θα μας βάλει χοντρό χέρι και το Νομισματικό ταμείο που θα μας χουφτώσει βαθιά στα ιδιαίτερα μας, ξαφνικά μου ήρθε η φώτιση, μετά από επίμονο ξύσιμο του κεφαλιού μου!

Σκέφτηκα, λοιπόν την καθημερινότητα μου και την κατάσταση των γύρω μου όπως αυτή εξελίσσεται… Υπάρχει υποτίθεται μία κρίση, καλά ως εδώ. Υπάρχει επίσης η καλή μας χώρα, η οποία ξοδεύει περισσότερα από αυτά που βγάζει. Καλά ως εδώ; Το μεγάλο ερώτημα όμως δεν είναι μόνο ότι τα ξοδεύει, αλλά ΠΟΥ τα ξοδεύει.

Εν τω μεταξύ, την κρίση αυτή θα την πληρώσουν για άλλη μία φορά κυρίως οι δημόσιοι υπάλληλοι, μέσω των επιδομάτων, του μισθού, του δέκατου τρίτου μισθού αλλά και της φορολόγησης από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν. Οι υπόλοιποι, δηλαδή οι μικροί- μικρομεσαίοι επαγγελματίες ίσως να αρχίσουν να πληρώνουν, ίσως όχι, ανάλογα με την εξυπνάδα και την κωλοφαρδία του καθενός. Οι μεγάλοι, ίσως δεν μπορούν να βγάζουν όσα έβγαζαν παλιά, αλλά αυτά που έχουν ήδη βγάλει (τα καλά τους λεφτουδάκια) τώρα ξεκουράζονται στο εξωτερικό. (Οι Έλληνες είναι από τους κορυφαίους καταθέτες στην Ελβετία…).

Η αγορά χωρίς την υποστήριξη των μικρομεσαίων υπαλλήλων, θα βυθιστεί ακόμα περισσότερο, και εκεί θα πεθάνει ο μικρομεσαίος επαγγελματίας. Ο μεγάλος όμως δεν θα πάθει τίποτε. Ο τζίρος του Mall τελευταία μπορεί να έχει ψιλοανέβει κι όλας. Ακόμα όμως και αν δεν είναι έτσι, ο μεγάλος θα έχει το περιθώριο να επιβιώσει από την κρίση, να περιμένει να κλείσει ο μικρός επαγγελματίας και μετά να του πάρει τους πελάτες: πάλι κερδισμένος θα είναι.

Και γυρνάω στο παρελθόν, όταν ήμουν μικρό παιδί. Τότε, παρόλο που η τεχνολογία ήταν σαφώς υποδεέστερη, οι τεχνικές παραγωγής σε οτιδήποτε χειρότερες, οι πρώτες ύλες πιο δύσκολα εκμεταλλεύσιμες και γενικώς όλα πιο δύσκολα, τότε λοιπόν τι συνέβαινε; Το μίκυ μάους έκανε 12 δρχ, το ψωμί 15, η τσίχλα 1 δρχ, ένα τετράδιο 15 δρχ, ένα βιβλίο 150 δρχ, ένα αυτοκίνητο 15000 δρχ. Τι άλλαξε; Και όλα ανέβηκαν 20-100 φορές πάνω; Αν τείνω να πιστέψω αυτά που γράφω στην αρχή της παραγράφου είναι πως αυτό που άλλαξε είναι πως ο μεσάζοντας, όποιος και να είναι αυτός, αποφάσισε να αυξήσει το κέρδος του. Και αυτό το κέρδος καλούμαστε να πληρώσουμε όλοι.

Τα τελευταία χρόνια δεν θυμάμαι κανένα μεγάλο ή μεσαίο σκάνδαλο όπου να μπορείς να δείξεις κάποιον με το δάκτυλο και να πείς: Ναι αυτός το έκανε και τώρα είναι στη φυλακή… Επίσης ενώ κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου τα ωραία μας λεφτά φεύγουν σε offshore και σε καταθέσεις στο εξωτερικό.

Οι δαπάνες μας για εξοπλισμούς είναι τρελές, ο αριθμός των στρατοπέδων το ίδιο. Τους δρόμους που φτιάχνουμε με φρενήρεις ρυθμούς και που δεν έχουν σταματήσει καθόλου, τους πληρώνουμε αρκετές φορές την αξία που πληρώνουν όλοι οι άλλοι, και μετά καλούμαστε και να τους πληρώνουμε στο διηνεκές με διόδια κάθε δεκαπέντε μέτρα. Το ίδιο με το καλό μας αεροδρόμιο, με το μετρό.

Υπάρχει μία καινούργια Mercedes νομίζω ότι ανήκε στην σειρά SL, δεν είμαι σίγουρος. Ξέρετε, είναι αυτή με το πίσω μέρος που τελειώνει σαν τραπέζιο, και είναι και ελλειψοειδές. Είναι χαρακτηριστική, την έχετε δεί σίγουρα, γιατί έχει βρωμίσει ο τόπος από δαύτες. Ωραίο αμάξι, δε λέω, και πίστευα πως θα κάνει καμιά εξηνταριά χιλιάδες ευρώ και λέω, μπράβο, που βρήκε ο κόσμος τόσα λεφτά. Μέχρι που είδα την τιμή στο site της Merc. Και η φτηνότερη ξεκινά από 150.000 ευρώ και φυσικά παθαίνω νταμπλά. Και μου λέτε κύριοι της κυβέρνησης ότι δεν υπάρχει χρήμα…

Στην υγεία, υπερβολικά έξοδα στα Νοσοκομεία, στις προμήθειες. Σε ορισμένα χειρουργεία, ένα ράμμα κοστίζει 1000 ευρώ. Πιστέψτε με, αυτό συμβαίνει μόνο εδώ. Μία ορθοπεδική βίδα 150-200 ευρώ, τη στιγμή που αλλού τόσο κοστίζει ένα ολόκληρο κουτί με δέκα. Ένα νευροχειρουργικό χειρουργείο που στο εξωτερικό χρησιμοποιεί ένα με δύο μοσχεύματα κοκκάλου, εδώ μπορεί να γίνεται με τέσσερα, πέντε, ή οκτώ (κόστος έκαστης συσκευασίας από 1200-2000 ευρώ αν θυμάμαι καλά κ.ο.κ)

Να ξέρουμε λοιπόν ότι αυτή είναι η κρίση. Αυτός που αποφάσισε να βγάλει περισσότερα λεφτά απ’ ότι έβγαζε ως τώρα. Και που απαιτεί από τους πολλούς, από εμάς να τον πληρώσουμε. Εκείνο το μπαμ δεν ξέρω πότε θα γίνει. Και είμαι σίγουρος πως δεν το έχει υπολογίσει . Η αλαζονεία είναι πολύ κακό πράγμα, αυτό όμως η Μαρία η Αντουανέτα και ο Λουδοβίκος το κατάλαβαν λίγο αργά, στην γκιλοτίνα.

Ζώνη Ασφαλείας

Αγκάλιασε τη ζωή
Καλογυρισμένο και έξυπνο