Υγεία είναι η Ψυχοθεραπεία!

Πάγια πρόταση για την εκάστοτε κυβέρνηση:

Νομίζω ότι από εδώ και πέρα κάθε Ελληνική κυβέρνηση μόνο μία παροχή οφείλει να προσφέρει στους πολίτες της. Και εξηγούμαι:

Ας πούμε ότι ανήκεις στην επαγγελματική ομάδα των Ιατρών (λέω εγώ τώρα…). Και δουλεύεις σε Νοσοκομείο. Κάποια στιγμή φτάνει ο κόμπος στο χτένι. Κινητοποιείσαι, και απαιτείς κάποιες παροχές. Οι οποίες με τη σύμφωνη γνώμη όλου του κοινοβουλίου γίνονται δεκτές, γιατί είναι δίκαιες… Και γίνονται όλα αυτά νόμος του κράτους. Και εννιά μήνες μετά, έχουν δοθεί οι αυξήσεις στους μισθούς, όμως δεν έχει γίνει αναπροσαρμογή του κοστολογίου των εφημεριών, που σημειωτέων υπολογίζονται βάση του μισθού!!!

Δηλαδή πληρώνεσαι ένα μισθό α, όμως οι εφημερίες υπολογίζονται με ένα μισθό β (χαμηλότερο φυσικά)!!! Και επίσης, σε πολλά νοσοκομεία, είναι απλήρωτες από τον Ιούνιο. Και επειδή δεν διαφαίνεται η πιθανότητα να πληρωθεί οτιδήποτε πριν τις εκλογές, θα περάσουν πολλοί μήνες, μέχρι να γίνει και πάλι η καταβολή! Και έως τότε, οι γιατροί θα δουλεύουν βερεσέ! Και επίσης ούτε οι προβλεπόμενες προσλήψεις έγιναν, και υπάρχουν και κατά καιρούς οδηγίες να μην πληρώνονται περισσότερες από 7 εφημερίες. (Μα αφού δεν έχουν γίνει προσλήψεις, πολλοί θα εφημερεύουν, 8 και 9 και 10 και 11 φορές το μήνα, υποχρεωτικά, αλλά δεν θα πληρώνονται;) και υπάρχει η πιθανότητα να αυξηθεί όπως ακούγεται και η φορολόγηση των εφημεριών, έτσι ώστε πρακτικά να ακυρωθούν οι όποιες αυξήσεις. Και ενώ έχουν δοθεί αυξήσεις, δεν έχει προβλεφτεί κανένα κονδύλι για να τις καλύψει.

Φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις άκρη και να βρεις το δίκιο σου. Και πληρώνεσαι τα δεδουλευμένα όποτε τους καπνίσει, και δεν μπορείς να κάνεις ένα προγραμματισμό της προκοπής για τη ζωή σου, και όταν εν τέλει έρχονται τα χρωστούμενα, τα νιώθεις και ως δώρο και είσαι και ευγνώμων που δεν έχασες τα χρήματα τελείως.

Εδώ έρχομαι να καταθέσω την πρόταση μου. Προτείνω να μην δοθεί ΕΠΙΣΗΜΑ καμία αύξηση. Προτείνω περικοπή μισθών. Προτείνω όμως για όλους δωρεάν παροχή Ψυχανάλυσης. Έτσι ίσως κάποιοι καταφέρουμε να χαλαρώσουμε, να αποστασιοποιηθούμε από αυτόν τον μάταιο κόσμο και να τα βλέπουμε όλα με μάτι χαλαρό, χωρίς να ιδρώνει το αυτί μας. Να συνειδητοποιήσουμε ότι όλα είναι τμήμα ενός κοσμικού αστείου του οποίου το επίκεντρο είμαστε εμείς.

Και να θαυμάσουμε το Διογένη τον Κυνικό, που ζούσε σε ένα πιθάρι και ήταν καταευχαριστημένος!!!