Δευτέρα 26 Μαρτίου 2007

Περί εξαφανίσεων... Έτσι για να συνηθίζουμε...

Ως γνωστόν, υπάρχει μια συνωμοσιολογία τον τελευταίο καιρό περί κοσμοϊστορικών γεγονότων, αλλαγή του καιρού, φαινόμενου του θερμοκηπίου, έλλειψης νερού, πετρελαίου, αντρών (λένε οι γυναίκες, εγώ δεν το πιστεύω). Έτσι λοιπόν για να μην ξεχνιόμαστε, είπα να μαζέψω καμιά πληροφορία για την εξαφάνιση ενός άλλου σημαντικού είδους του πλανήτη, έτσι για να ξέρουμε τί μπορεί να μας βρει πριν το επόμενο ξημέρωμα...


10 Θεωρίες για την εξαφάνιση των Δεινοσαύρων.

Οι δεινόσαυροι είναι ένα θέμα που μαγεύει τους πάντες. Μέσα στο πλήθος των επιστημονικών πληροφοριών, αλλά και στην αβεβαιότητα που οδηγεί η εξαφάνισή τους σε μια εποχή που ο άνθρωπος δεν είχε καν εμφανιστεί στον πλανήτη, ξεχωρίζουν 10 θεωρίες που προσπαθούν να ερμηνεύσουν αυτήν ακριβώς την αιτία της εξαφάνισης τους. Κάποιες από αυτές τις θεωρίες αλληλοσυμπληρώνονται, κάποιες είναι περισσότερο ή λιγότερο τραβηγμένες. Στις περισσότερες από αυτές, ένα εξωτερικό γεγονός οδηγεί σε κατακλυσμική περιβαλλοντική αλλαγή.

1. Σύγκρουση με αστεροειδή.

Είναι ίσως η πιο διαδεδομένη. Υποστηρίζει πως ένας αστεροειδής μεγάλου μεγέθους, διαμέτρου περίπου 3 ή 3,5 km συγκρούστηκε με την γη στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Το τι έγινε μετά την σύγκρουση είναι ακόμα υπό αμφισβήτηση. Η επικρατούσα άποψη είναι πως η σφοδρότητα της σήκωσε τόση σκόνη στην ατμόσφαιρα ώστε η γη καλύφθηκε ολόκληρη από ένα πέπλο που εμπόδιζε τις ακτίνες του ήλιου να περάσουν. Η συνεπαγόμενη πτώση της θερμοκρασίας ήταν θανατηφόρα για τα ποικιλόθερμα ζώα όπως οι δεινόσαυροι. Η υπόθεση αυτή στηρίζεται κυρίως στο γεγονός της ύπαρξης ιριδίου στο φλοιό της γης, στο ίδιο ή κοντά στο ίδιο γεωλογικό επίπεδο με απολιθώματα. Η παρουσία του υποδηλώνει σύγκρουση με ουράνιο σώμα, αφού είναι σπάνιο στην επιφάνεια της γης, πλούσιο όμως στους αστεροειδείς.

2. Ηφαιστειακή έκρηξη.

Η ηφαιστειακή θεωρία υποστηρίζει πως υπήρξε μεγάλη δραστηριότητα στην περιοχή της σημερινής Ινδίας. Πολλαπλές και συχνές εκρήξεις γέμισαν την ατμόσφαιρα με διοξείδιο του άνθρακα με αποτέλεσμα δημιουργία φαινομένου του θερμοκηπίου. Η απότομη αλλαγή στο παγκόσμιο κλίμα αποδείχθηκε υπερβολική για τα γιγαντιαία ερπετά. Αυτό που είναι ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη θεωρία είναι πως είναι σύμφωνη με την ύπαρξη ιριδίου στο φλοιό της γης.

3. Γαλαξιακή σκόνη

Όπως και οι περισσότεροι επιστήμονες έτσι και οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας θεωρούν πως η αλλαγή του κλίματος ήταν ο κρίσιμος παράγοντας που ευθύνεται για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Το ιδιαίτερο στοιχείο της είναι η αιτία της αλλαγής αυτής. Η υπόθεση είναι πως το ηλιακό μας σύστημα κατά την Μεσοζωϊκή περίοδο περνούσε από ένα μαζικό νέφος Γαλακτικής σκόνης. Η σκόνη έπαιξε το ρόλο καυσίμου για τον ήλιο, κάνοντάς τον λαμπρότερο και ζεστότερο. Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει τις υψηλότερες θερμοκρασίες αυτής της περιόδου. Μετά, στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου το ηλιακό σύστημα πέρασε έξω από το σύννεφο αυτό. Το αποτέλεσμα; Αυτόματο χαμήλωμα των θερμοκρασιών στη γη και πέρασμα των δεινοσαύρων στην ιστορία ή μάλλον στην προϊστορία. Το κύριο μειονέκτημα της θεωρίας αυτής είναι πως είναι με τα σημερινά δεδομένα αδύνατο να επαληθευτεί.

4. Θεωρία επέκτασης του Αρκτικού ωκεανού

Αυτή είναι σίγουρα μια από τις πιο τραβηγμένες θεωρίες. Υποστηρικτές της, αναφέρουν πως μέσα στη Μεσοζωϊκή περίοδο ο Αρκτικός ωκεανός «απομονώθηκε» για μια περίοδο. Αυτή η απομόνωση παρήγαγε ένα πιο κρύο, γλυφό και ανάλατο νερό. Κάποια στιγμή αργότερα ο Αρκτικός επανενώθηκε με τα ζεστότερα, αλμυρότερα νερά του Ατλαντικού. Το αποτέλεσμα ήταν μαζική πτώση στην επιφανειακή θερμοκρασία των ωκεανών. Οι θιασώτες της θεωρίας αυτής υποστηρίζουν πως αυτό θα ήταν αρκετό για την παγκόσμια πτώση της θερμοκρασίας κατά 10 0C.

5. Θηλαστικά κυνηγοί

Η κρατούσα άποψη εδώ είναι πως η ανάπτυξη των θηλαστικών στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου οδήγησε στην εξάλειψη των μεγάλων ερπετών. Τα θηλαστικά ήταν άμεση απειλή για τους δεινόσαυρους γιατί τρέφονταν κατευθείαν από τα αυγά τους. Μη μπορώντας να ανταγωνιστούν τους καινούργιους τους αντιπάλους, οι δεινόσαυροι σιγά μεταμορφώθηκαν σε μικρά, θερμόαιμα ζώα. Αυτή η θεωρία είναι ενδιαφέρουσα, αλλά φαίνεται δύσκολο μόνο τα θηλαστικά να ευθύνονται για το χαμό των δεινοσαύρων.

6. Αντιστροφή μαγνητικού πεδίου.

Το μαγνητικό πεδίο της γης την προστατεύει από εξωτερικές δυνάμεις όπως είναι η κοσμική ακτινοβολία. Περιοδικά το πεδίο μεταβάλλεται και αλλάζει πολικότητα. Η τελευταία φορά που έγινε αυτό ήταν πριν 700.000 χρόνια. Σε μια λοιπόν τέτοια περίπτωση προσωρινής μεταβολής του μαγνητικού της πεδίου, η γη εκτέθηκε σε υψηλά επίπεδα κοσμικής ακτινοβολίας. Αυτή η θεωρία λειτουργεί καλά μαζί με αυτή τη θεωρία της σουπερνόβα. Δυστυχώς καμία από τις δυο θεωρίες δεν μπορεί να υποστηριχτεί με βεβαιότητα.

7. Κλίση τροχιάς.

Η αλλαγή του κλίματος δεν ήταν μια τραυματική δράση όπως αυτή της σύγκρουσης με ένα μετεωρίτη, αλλά μια αργή, περιοδική αλλαγή της κλίσης τροχιάς της γης. Τέτοιες αλλαγές ήταν υπεύθυνες για την εποχή των παγετώνων στο παρελθόν, με τελευταία αυτή 10.000 χρόνια πριν. Υποστηρικτές της θεωρίας αυτής επισημαίνουν πως δεν είναι υπερβολικά τολμηρό να υποστηρίξουμε πως μια παρόμοια εποχή παγετώνων ήταν καταστροφική για τα ποικιλόθερμα ζώα. Στα υπέρ της υπόθεσης αυτής είναι πως δεν χρειάζεται εξωτερικό γεγονός για την υποστήριξη της.

8. Κοσμική ακτινοβολία από κοντινή Σουπερνόβα.

Όπως υπονοείται και από το όνομά της, η θεωρία υπονοεί πως μια κοντινή Σουπερνόβα δημιούργησε τεράστια ποσά ραδιενέργειας, ικανά να σκοτώσουν όλους τους δεινοσαύρους. Αυτή η θεωρία όμως έχει αρκετά κενά. Το πρώτο είναι ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις μιας τέτοιας Σουπερνόβα στο παρελθόν. Το δεύτερο είναι πως η θεωρία δεν εξηγεί: Γιατί να πεθάνουν μόνο οι δεινόσαυροι και τίποτε άλλο;

9. Ασθένεια.

Άλλη μια πιθανή εξήγηση είναι η έξαρση επιδημιών στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου. Ίσως λόγω μετάλλαξης ενός κοινού ιού, η ασθένεια εξαπλώθηκε γρήγορα στις κοινότητες των δεινοσαύρων. Ενώ η ασθένεια ίσως να μην ήταν ικανή για την εξολόθρευση όλου του είδους, ίσως όμως να ήταν αρκετή για τη σημαντική μείωση της γονιδιακής ποικιλότητας, με αυτό τον τρόπο προδικάζοντας την εξαφάνιση τους. Οι αντιρρήσεις εδώ προέρχονται από την μη-ειδικότητα της επιδημίας: Γιατί η αρρώστια να χτυπήσει όλους τους δεινόσαυρους και όχι μερικά συγγενικά είδη; Οι υποστηρικτές ανταπαντούν λέγοντας πως ακόμα και η εξαφάνιση λίγων ειδών θα ήταν αρκετή να διαταράξει το ευαίσθητο οικοσύστημα από το οποίο όλοι οι δεινόσαυροι εξαρτώνταν.

10. Πνιγμονή

Η τελευταία των θεωριών που αναφέρονται εδώ λεει πως οι δεινόσαυροι πέθαναν λόγω μιας απότομης πτώσης του οξυγόνου της ατμόσφαιρας. Όπως εξηγεί η υπόθεση Pele οι δεινόσαυροι εξελίχθηκαν και προσαρμόστηκαν σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο. Δείγματα αέρα παγιδευμένα σε κεχριμπάρι απέδειξαν υψηλά επίπεδα οξυγόνου στη Μεσοζωϊκή και Κρητιδική περίοδο. Επιστήμονες αναφέρουν ως πρόσθετες αποδείξεις τα μικρά ρουθούνια των δεινοσαύρων και την έλλειψη διαφράγματος. Τι ήταν όμως υπεύθυνο για αυτή τη μεταβολή; Η απότομη πτώση ίσως οφείλεται σε άνοδο της ηπειρωτικής πλάκας, η οποία εξέθεσε τον αέρα σε οργανική ύλη που απορροφούσε οξυγόνο. Η συνεπαγόμενη πτώση στο οξυγόνο αποδείχθηκε υπερβολική για τους δεινόσαυρους

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου