Η καθημερινή Ελληνική πραγματικότητα θυμίζει καλογυρισμένο θρίλερ επιπέδου υπερπαραγωγής. Τα αγαθά κόλποις κτώνται μου είπε ένας γνωστός και αυτό μοιάζει να είναι το σύνθημα στο μυαλό κάθε Νεοέλληνα. Άραγε έτσι να ήταν και παλιότερα; Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτό που βιώνουμε είναι παρόμοιο με το σαπούνι στο μπάνιο της φυλακής. Ο διπλανός με χαρακτηριστική ευκολία το πετάει μπροστά σου και αν κάνεις το λάθος και προσπαθήσεις να τον βοηθήσεις σκύβοντας να το πιάσεις… την πάτησες. Πρέπει να το παραδεχτούμε. Είμαστε ένας λαός μπαγαπόντηδων, χαβαλέδων και αναξιόπιστων.
Η σύγχρονη Ελλάδα είναι η εφαρμογή της θεωρίας του χάους στην καθημερινότητα. Και είναι απορίας άξιο πως συνεχίζουμε να επιβιώνουμε… Αυτή είναι η μαγεία της ζωής… Δεν ξέρω το γιατί, όταν όμως με ρωτούν για την εικόνα που έχω για τη σύγχρονη Ελλάδα δεν μου έρχεται στο μυαλό οτιδήποτε θετικό ή όμορφες εικόνες. Η επαρχία μου δημιουργεί συναίσθημα ολοκληρωτικής εγκατάλειψης, τα κύρια αστικά κέντρα εικόνες κυψέλης. Τα «μεγάλα έργα» τα έχω συνδέσει με συστηματική εκμετάλλευση, αφού ενώ γίνονται με δημόσιο χρήμα, για να τα απολαύσεις πρέπει να τα πληρώνεις μέσω διοδίων, τελών, εισιτηρίων. Οι δρόμοι είναι απελπιστικά γεμάτοι και αναγκάζεσαι να σπαταλάς τη μισή σου μέρα ανάμεσα σε τσαντισμένους(-νες), αγχωμένους(-νες) και επιθετικούς(-κες). Ακόμα και εκείνη η Κυριακή που επισκεπτόμασταν κάποτε δωρεάν αρχαιολογικούς χώρους έχει πια περάσει ανεπιστρεπτί. Το τζάμπα πέθανε, εκτός από ένα τομέα! Τη τζάμπα εργασία, γιατί από ότι φαίνεται κατά εκεί πάει το πράγμα. Τα ωράρια αυξάνονται, οι μισθοί και οι συντάξεις συρρικνώνονται. Η λύση; Δεν ξέρω, θα προκύψει μόνη της. Εξάλλου Έλληνας δεν είμαι κι εγώ; Γι’ αυτό λέω: ας βγάλει κανένας, άλλος το φίδι από την τρύπα… Εγώ θα κάνω τον κινέζο…(ο οποίος παρεμπιπτόντως επελαύνει με βήμα γοργό)…ή τον μαύρο (μπα, και αυτός καλά πάει, αφού ο άνθρωπος σκοτώνεται στη δουλειά)… εντάξει, θα κάνω τον Έλληνα!…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου