Το μέλλον της χώρας...

Ο ένας ανησυχεί για το μέλλον της χώρας, ο άλλος ανησυχεί για το μέλλον της χώρας… Γενικώς υπάρχει μεγάλη περιρρέουσα ανησυχία…
Γι’ αυτό στις έρευνες που γίνονται οι Έλληνες παρουσιάζονται πολύ στρεσαρισμένοι… Πέφτει πολύ ανησυχία… Υπάρχει στην Ψυχολογία μία καμπύλη… Η καμπύλη του στρες. Έως ένα συγκεκριμένο σημείο το στρες βοηθά τη δημιουργικότητα και τις επιδόσεις… Από ένα σημείο και μετά όμως σε καταβάλλει και από εκεί και πέρα είσαι για να παίρνεις χάπια…
Μάλλον λοιπόν η πλειοψηφία των ανθρώπων του δημόσιου βίου πάσχουν από ανησυχία για όλους εμάς τους υπόλοιπους... και δεν μπορούν να λειτουργήσουν…

Γι΄ αυτό όλα καταπώς φαίνεται πάνε κατά διαόλου μεριά… Είναι σαφές πως τα άτομα είναι μπλοκαρισμένα… Και υποθέτω πως ο κύριος λόγος είναι η καλή τους προαίρεση και το βαρύ αίσθημα ευθύνης που φέρουν στις κακόμοιρες πλατούλες (;) τους, προσπαθώντας να εργαστούν για το κοινό (;) καλό. Γι’ αυτό και κάνω μία τολμηρή πρόταση!
Ας τους απαλλάξουμε από το βαρύ φορτίο της εξουσίας. Πως; Τραβάς ένα δημοψήφισμα.
Καταργείς όλους τους πολιτικούς… και προχωράς στο επόμενο πολίτευμα: την τυχαιοκρατία. Κάθε φορά οι άνθρωποι που κυβερνούν επιλέγονται τυχαία με κλήρωση σαν το λόττο. Κυβερνούν για λίγο, για να μην προλάβουν να μάθουν τα κόλπα και να γίνουν γρανάζι της μηχανής. (ας πούμε ένα μήνα) και μετά κληρώνεις άλλους… Πάντως χειρότερα από την τωρινή κατάσταση αποκλείεται να είναι. Άσε που μπορεί ώρες ώρες να έχει και λίγη πλάκα…