Αγαπητό μου ημερολόγιο

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

σου γράφω κάποια πράγματα που αν δεν τα πω θα σκάσω. Γιατί τα λέω, τα λέω στους αρμόδιους και κανείς δεν μ' ακούει.

Είμαι ένας ειδικευόμενος γιατρός, από αυτούς που εργάζονται στην Αθήνα στον τομέα της Ψυχικής Υγείας. Που σημαίνει ότι ως ειδικευόμενος ζώ από το μισθό μου και μόνο.

Τον τελευταίο καιρό, με όλες αυτές τις ιστορίες για μείωση επιδομάτων κ.ο.κ. είμαι και εγώ ένας απ΄πο αυτούς που θα πληγούν. Αλλά πες ότι αυτή η ιστορία είναι γενικευμένη για το Δημόσιο τομέα, πες ότι είμαστε πολλοί αυτοί που βράζουμε στο ίδιο καζάνι.

Αυτό όμως που δεν μπορώ να χωνέψω με τίποτε, είναι αυτό που γίνεται στις εφημερίες μας. Το καλό μας λοιπόν κράτος, στο δικό μου Νοσοκομείο (μεταξύ και άλλων) μου οφείλει ακόμα τις εφημερίες του Αυγούστου!!! Επίσης μου οφείλει τις εφημερίες του Δεκεμβρίου, του Ιανουαρίου, του Φεβρουαρίου και σε λίγο και του Μαρτίου!!! Επίσης μας έχουν πληρώσει, αλλά με περικοπές Σεπτέμβριο και Οκτώβριο...

Δε λέω, υπάρχουν αόριστες υποσχέσεις... Ότι ο Αύγουστος θα πληρωθεί... Ότι σε λίγες ημέρες θα πληρωθεί και ο Δεκέμβριος, με περικοπή 18%!!! Επίσης ο Ιανουάριος με περικοπή37%!!!!!!!! και πάει λέγοντας...

Το οποίο σημαίνει ότι εγώ θα δουλεύω και το κράτος ανεξαρτήτως των εφημεριών μου θα μου πληρώνει ότι έχει ευχαρίστηση!!!!

Ταυτόχρονα, εγώ ή ο/η οποιοσδήποτε συνάδελφός μου που έχει παιδιά, για να εφημερεύσει, αν πούμε ότι έχει κάποιο παιδάκι και δεν έχει δικό του άνθρωπο να το κρατήσει, θα πρέπει να παίρνει κάποιον στο σπίτι τον οποίο όμως θα πρέπει να πληρώνει!!! και μάλιστα χωρίς περικοπή 37%!!!

Σύμφωνα επίσης με τα ασφαλή προγράμματα εφημέρευσης των Νοσοκομείων, αν εγώ πω ότι κάνω 37% λιγότερες εφημερίες, όπως καταλαβαίνεις μετά τις 20 κάθε τρέχοντος μηνός και για 10 ημέρες το Νοσοκομείο θα πρέπει να έχει μόνο τους ασθενείς, χωρίς τους γιατρούς. Δηλαδή φροντίστε να αρρωστένετε μόνο τις 20 πρώτες ημέρες, και να έχετε γίνει καλά μέχρι τις 20, γιατί μετά γιατρός μόνο τις πρωινές ώρες.

Το τελευταίο καιρό συνέβη μάλιστα το αμίμητο όπου πεσιάρχης βορείου Ελλάδος ζήτησε κατάσταση με τους γιατρούς που θέλουν να εφημερεύουν εθελοντικά!!! Δηλαδή επικύρωσε αυτό που έτσι κι αλλιώς ισχύει.

Καλό μου ημερολόγιο, δεν είμαι καθόλου καλά. Και δε νομίζω ότι υπάρχει οτιδήποτε που να με διαχωρίζει από τους ασθενείς μου πια, ασθενής ψυχικά και εγώ. Που να βρω όρεξη να δουλέψω, ποιόν να περιθάλψω, σε αυτό το αστείο μαγαζάκι που λέγεται Ελλάδα, όπου τα χρήματα για να μας πληρώσουν όλους στο ακέραιο δεν νομίζω να είναι παραπάνω από τις μίζες για 5-6 γερμανικά υποβρυχιάκια που ψιλογέρνουν κι όλας. Δεν μπορώ πια να ονειρευτώ, δεν μπορώ να έχω στόχους.

Δεν έχω σκοπό να γίνω ένα με το σύστημα, δε με αφορά η διαπλοκή. Θέλω κανόνες που να ξέρω ότι ισχύουν και τηρούνται απ' όλους.

Δεν ξέρω αν είμαι από τους καλούς γιατρούς. Αν είμαι όμως, και αν έχω θεραπεύσει και έχω σώσει κάποιους από τους Έλληνες συνανθρώπους μου στην έως τώρα καριέρα μου, μάλλον αυτό θα λάβει σύντομα τέλος. Με το τέλος της ειδικότητας τις όποιες υπηρεσίες μου θα τις απολαμβάνουν άνθρωποι αλλού, σε κάποιο πιο ευνομούμενο κράτος. Και δεν είμαι ο μόνος που σκέφτεται έτσι... Και ας κάτσουν εδώ όσοι έχουν στο μυαλό τους μόνο το κακό, να κλέβει ο ένας τον άλλο...

Το αντίθετο, νιώθω ότι θα με έκανε απλά άλλον ένα αυτόχειρα...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Είναι το πρώτο εισαγωγικό βίντεο για ένα θέμα για το οποίο έχω ξαναpostarei.

Είναι μία δοκιμή χρησιμοποίησης εναλακτικού τρόπου διακίμησης της σοβαρής πληροφορίας. Στη συνέχεια, πέντε βίντεο με κοινή θεματολογία:

Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Το πρώτο βίντεο της σειράς...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Το δεύτερο βίντεο της γνωστής σειράς...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Είναι το τρίτο καταπληκτικό βίντεο.

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Είναι το τέταρτο βίντεο της σειράς...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.

Είναι το πέμπτο και τελευταίο βίντεο

Πελαγοδρομούμε

Είναι κοινός τόπος ότι υπό συνθήκες πίεσης, οι άνθρωποι εξωτερικεύουν λίγο περισσότερο από αυτό που κρύβουν μέσα τους. Θεωρώ ότι τον τελευταίο καιρό οι περισσότεροι ζούμε υπό συνθήκες πίεσης.


Οι γύρω μου, λοιπόν, τουλάχιστον στον εργασιακό χώρο, με όλη αυτή την περιρρέουσα ρευστότητα και τις επικείμενες αλλαγές προς το χειρότερο, μπορώ να πω ότι οι περισσότεροι με έχουν απογοητεύσει.


Η πρώτη μου διαπίστωση είναι η επιβεβαίωση της άποψής μου ότι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο είναι η «κοινή;» λογική.


Η δεύτερη μου διαπίστωση είναι ότι γύρω μου περιστοιχίζομαι από ανθρώπους που ως επί το πλείστον είναι ιδιαίτερα αγχωμένοι, ίσως και σε πανικό κάποιες φορές, που δεν μπορούν να βάλουν κάτω δύο δεδομένα και να αποφασίσουν τα υπέρ, τα κατά και βάση αυτών να επιλέξουν.

Αντ’ αυτού χάνονται σε δαιδαλώδεις σκέψεις σκοτεινά μονοπάτια του νου, κάνουν υποθέσεις και εν τέλει πνίγονται σε μία κουταλιά νερό. Δε νομίζω ότι πάσχουν από έλλειψη νοημοσύνης. Επίσης δε νομίζω ότι πάσχουν από έλλειψη γνώσης ή πληροφόρησης.

Απλά νομίζω ότι έχουν γαλουχηθεί σε αυτή τη χώρα που ο καθένας πορεύεται αγκαλιά με την τύχη, χωρίς νόμους που να ισχύουν για όλους, χωρίς κανόνες, χωρίς ένα πλαίσιο που θα αποτελέσει το στήριγμα για οποιονδήποτε προγραμματισμό. Γι’ αυτό και πελαγοδρομούμε, πελαγοδρομούμε έως ότου κάποιοι (λίγοι) να βρούμε στεριά και οι υπόλοιποι να πελαγοπνιγούμε…

Η μετατροπή μίας οικονομικής κρίσης σε κοινωνική

Τον τελευταίο καιρό όλοι μας ήρθαμε σε επαφή με όρους «βαθιάς» οικονομίας και προσπαθήσαμε να τους κατανοήσουμε και να καταλάβουμε τι αντιπροσωπεύουν. Spreads, hedge funds, δανειοληπτική ικανότητα, διεθνείς αγορές είναι πλέον στο λεξιλόγιο και του τελευταίου συμπαθούς συνταξιούχου.


Προσωπικά μέχρι τώρα δεν είχα καμία διάθεση να εμπλακώ με όλα αυτά, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, που τους ενδιαφέρουν τα της δικιάς τους δουλειάς που απέχει πολύ από τα οικονομικά.


Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να πας μπροστά άμα δεν ξέρεις τι σου γίνεται στο πορτοφόλι σου. Αυτό όμως δεν είναι μακροοικονομικό μέγεθος, είναι μικροοικονομικό. Σημαίνει ότι ξέρω πάνω κάτω τι βγάζω, ρυθμίζω τα έξοδά μου ανάλογα, και έχω ένα καλό νοικοκυριό. Αν ξοδεύω περισσότερα, θα έρθει η τράπεζα από την οποία έχω πάρει δάνειο και θα μου πάρει το σπίτι. Θα έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΚΟ και αν δεν τον πληρώσω θα σταματήσει η υπηρεσία. Αν χρωστώ το νοίκι, ο σπιτονοικοκύρης μου θα με διώξει από το σπίτι. Και στην τελική αν χρωστάω στον χασάπη το πολύ πολύ θα με πλακώσει στο ξύλο. Όμως όλα αυτά μου αξίζουν. Γιατί δεν έκανα καλό κουμάντο.


Όμως γι’ αυτά που έκανα ή δεν έκανα εγώ, σε μία ευνομούμενη πολιτεία, κανείς δεν θα έρθει να ενοχλήσει το γείτονα που μένει από πάνω μου και να του ζητήσει να πληρώσει αυτός τα σπασμένα μου. Και είναι αυτό που συζητείται συνεχώς στα πηγαδάκια παντού, δηλαδή το ότι γιατί να πληρώσω ΕΓΩ, την κακοδιαχείριση ενός τραπεζικού κατ’ αρχάς και μετά ενός κυβερνητικού συστήματος στα οποία ουδέποτε έχω συμμετάσχει…


Αλλαγή ρότας…


Υπάρχει λοιπόν οικονομική ύφεση, που δεν εμφανίστηκε επειδή εγώ δεν πήγαινα στη δουλειά μου στο σχολείο, στο δικαστήριο, στο χωράφι, στη βιομηχανία, στο μαγαζί μου, αλλά επειδή κάποιοι έπαιζαν με άυλες αξίες και τα έκαναν σκατά, είτε από βλακεία, είτε από πρόθεση (εμένα δεν με αφορά στο ελάχιστο). Και ως αντίμετρα, οι κυβερνήσεις απανταχού στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία έχωσαν χρήμα στις τράπεζες, βαθαίνοντας τα οικονομικά ελλείμματα των κρατών, έτσι ώστε μετά να πάνε να ξαναδανειστούν από τις τράπεζες (αγορές) με μεγαλύτερους τόκους για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το έλλειμμα! Για να πατσίσει η χασούρα, αποφάσισαν λοιπόν να μετακυλίσουν το κόστος σε εμένα, που ουδεμία ανάμειξη είχα, στο γείτονα που λέγαμε πριν!


Ακούμε συνεχώς: αυτό οι αγορές, εκείνο οι αγορές, αυτό οι κερδοσκόποι, εκείνο οι κερδοσκόποι και ότι διψούν για αίμα και όλο κάτι τέτοια γλαφυρά. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι ότι αυτά όλα δεν είναι άυλα πράγματα, αλλά εκπροσωπούνται από κάποιους. Κάποιους που ενώ όλοι θα είναι με την πλάτη στον τοίχο αυτοί θα καλοπερνούν. Θα κινούνται όμως στην ίδια κοινωνία με τους υπόλοιπους… και αυτό θα δημιουργήσει κινδύνους όσο οι διαφορές θα οξύνονται.


Και είμαστε μέλος μίας ένωσης: Μίας ένωσης τρομερά ετερογενούς, με βαθιές ιστορικές διαφορές, που είναι χαραγμένες στο DNA των λαών τους. Και πρέπει να κρατούμε στο μυαλό μας και την ιστορική έκφραση ότι είμαστε έθνος ανάδελφο. Η ένωση μας είναι καθαρά οικονομική, αυτό έχει συζητηθεί πολύ αυτό τον καιρό. Πως όμως να λειτουργήσει μία ένωση όταν οι χώρες από τις οποίες αποτελείται έχουν αντίθετα συμφέροντα; Και οι ΗΠΑ είναι ετερογενής χώρα, έχει κάνει όμως τα κουμάντα της. Έχει το καρότο του Αμερικάνικου ονείρου, την ψευδαίσθηση της Αμερικανικής οικογένειας, της Αμερικανικής υπερηφάνιας, την ενιαία προπαγάνδα και φυσικά το μακρύ χέρι του καπιταλισμού. Εμείς τι έχουμε; Τριάντα διαφορετικές γλώσσες, κουλτούρες και συμφέροντα. Και στα δύσκολα ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου. Πώς να προκόψεις, όταν η πτώση του ευρώ που εσένα σε ζορίζει, το Γερμανό τον συμφέρει; Ή όταν λόγω των όποιων οικονομικών παλινωδιών σου λέει: δεν μπορώ να σε βοηθήσω, κόψε το λαιμό σου; Τι σκατά συμφωνία είναι αυτή; Στην τελική αν ο Γερμανός που είναι τόσο δίκαιος πιστεύει ότι το έλλειμμά μου οφείλεται (μεταξύ άλλων) στη Siemens, ας βρει τους υπαίτιους και ας τους κρεμάσει παραδειγματικά. Εγώ μαζί του…


Η μακροοικονομία έχει ένα χαρακτηριστικό: Στερείται παντελώς συναισθήματος. Η μικροοικονομία όμως, πάσχει από εντελώς το αντίθετο: Βρίθει συναισθήματος, γιατί όταν έρθουν τα παλούκια και δεν έχω να εξυπηρετήσω τις ανάγκες μου, θα αρχίσω να φουντώνω. Και αυτό το φούντωμα θα το νοιώσουν στη συνέχεια και τα μακροοικονομικά μεγέθη σε όλο του το μεγαλείο.


Τον επόμενο καιρό αν τα πράγματα συνεχίσουν να πορεύονται κατά τον ίδιο τρόπο, θα αυξηθεί η ήδη μεγάλη ανεργία: Η Ελληνική κοινωνία έχει ένα χαρακτηριστικό (λιγότερο από παλιά, αλλά σε κάποιο βαθμό το διατηρεί) και αυτό είναι η οικογενειακή στήριξη. Αν μαζί με την ανεργία πληγεί και το εισόδημα αυτών που ακόμα εργάζονται (σε ποσοστό έως 30-35% αν κάνουμε σούμα από μειώσεις, περικοπές, άμεσους και έμμεσους φόρους) τότε οι πρώτοι (άνεργοι) θα μείνουν τελείως ξεκρέμαστοι. Μην ξεχνούμε ότι οι αντοχές του μέσου Έλληνα με μισθό 800-900-1000 ευρώ είναι ήδη οριακές. Έτσι σε λίγο καιρό θα δούμε ακραία φαινόμενα που δεν θα εκφράζονται μόνο από περιθωριακές ομάδες αλλά από τον οποιονδήποτε είναι σε απελπισία. Και απορώ πως αυτό το απλό δεν το βλέπει κανείς από αυτούς που μας έχουν μπλέξει σε αυτές τις τραγελαφικές καταστάσεις.

Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται: καλά δεν έχουν ακούσει για την Αντουανέττα;

Οι Έλληνες είμαστε ο αφρός της Ευρώπης!!

Σήμερα υπήρξε άλλη μία επιβεβαίωση πως δικαίως αισθανόμαστε υπερήφανοι που είμαστε Έλληνες! Μία τόσο μικρή χώρα στην εσχατιά της Ευρώπης και όμως και όμως...

Ανακοινώθηκαν τα νέα οικονομικά μέτρα από την Κυβέρνηση και αμέσως μετά τσίμπησε το ευρώ!!! Ρυθμίζουμε λέμε τις αγορές!

Καλά η κοροϊδία έχει πέσει πολύ χαμηλά...

Ζώντας διαδικτυωμένος.. με το iphone

Έκλεισα αισίως 7 μήνες ως χρήστης του iphone... Και αλήθεια, δεν μπορώ να θυμηθώ πως ήταν τα πράγματα πριν από αυτό...


Δεν είμαι μανιακός των κινητών...


Δεν είχα ιδιαίτερη εμπειρία με smartphone (είχα ένα qtek με δύσχρηστα windows).


To iphone σε πολλά πράγματα μου έχει λύσει τα χέρια...


Ξεκινάω από τα αρνητικά: Αυτό το απαίσιο itunes!!! H δυσκολία να βάλω μουσική και να μεταφέρω αρχεία από και προς το τηλέφωνο... (όλα μέσω itunes). Η μπαταρία, που θα την ήθελα ένα κλικ καλύτερη. Και εδώ σταματούν τα αρνητικά...


Υπέροχο design, σταθερότατο, άπειρες εφαρμογές, εξαιρετική ευαισθησία οθόνης, άψογο σερφάρισμα...


Για να δούμε και τον ανταγωνισμό τους επόμενους μήνες, με την εξέλιξη του Android, τα βελτιωμένα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις μεγαλωμένες οθόνες (από 3,7 ίντσες και πάνω).

Θα μπορέσει η επόμενη γενιά iphone να ανταπεξέλθει και να παραμείνει η αγαπημένη μου;

2012 The end of the world

Συνήθως δεν ανατυπώνω κείμενα...

Το συγκεκριμένο όμως είναι πολύ του γούστου μου και δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Ανατύπωση από taxalia.blogspot.com


Τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν έτσι:


1. Δανείζουμε εμείς (οι Έλληνες) την Ελλάδα άμεσα. Έχουμε αρκετές καταθέσεις για να καλύψουμε αρκετούς μήνες. Ταυτόχρονα, δίδοντας εξωφρενικά προνόμια στους Κινέζους (λιμάνι και ζώνη ελευθέρου εμπορίου για ίδρυση μονάδων συναρμολόγησης και "εξευρωπαϊσμού" των προϊόντων τους) τους πουλάμε 40 με 50 δις ευρώ ομόλογα. Ένα μεγάλο μέρος των ¤ που μαζεύει η Κυβέρνηση από τα παραπάνω το μετατρέπει σε δολάρια (δείτε το γιατί στο 4) .

2. Καλούμε το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα. Θα πληρώσουμε κάτι τις παραπάνω αλλά θα απολαύσουμε τα μούτρα των "Εταίρων" όταν καταλάβουν ότι η Ευρωπαϊκή τους Ένωση είναι ένα μάτσο κουρελόχαρτα. Θα απολαύσουμε επίσης μια άνευ προηγουμένου ξεφτίλα της Κομισιόν και των καρεκλοκενταύρων της.

3. Αναθεωρούμε τις παραγγελίες οπλικών συστημάτων από τους φίλους Ευρωπαίους.

4. Καλούμε την Κομισιόν να
δει το θέμα εξόδου μίας χώρας από τη Ζώνη του Ευρώ, μια και αυτό δεν προβλέπεται πουθενά. Με το που θα κυκλοφορήσει η είδηση το Ευρώ θα χάσει το 30% της αξίας του ως προς το δολάριο. Στο σημείο αυτό η Ελληνική Κυβέρνηση πουλάει τα δολάρια και αγοράζει Ευρώ. Το κέρδος είναι 25% (με τις προμήθειες) και οι Γερμαναράδες το φυσάνε και δεν κρυώνουν.

5. Εν τω μεταξύ σοβαρευόμαστε και δουλεύουμε και πληρώνουμε φόρους.

6. Συνάπτουμε συνθήκη με τη Τουρκία σύμφωνα με την οποία δίνουμε Ελληνική (άρα και Ευρωπαϊκή) υπηκοότητα σε όποιο Τούρκο πολίτη έχει συγγένεια μέχρι β' βαθμού με Τούρκους που εκτοπίστηκαν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών. Όλοι αυτοί την επόμενη μέρα παίρνουν το αεροπλάνο για τη Γερμανία... Ταυτόχρονα θεσπίζουμε ακόμα πιο εύκολα κριτήρια ελληνοποίησης (με παράβολο 3.000 Ευρώ) των παράνομων προσφύγων. Και αυτοί παίρνουν την επόμενη μέρα το τραίνο για τη Γερμανία και Γαλλία. Με τρόμο βλέπουν οι Εταίροι εισροή 15.000 χιλιάδων μουσουλμάνων την εβδομάδα με Ελληνικά διαβατήρια.

7. Η Κομισιόν απελπισμένη καλεί τους Εταίρους να αναθεωρήσουν τη στάση τους για την Ελλάδα, όλοι όμως βλέπουν ότι είναι αργά.

8. Η Ελλάδα αιτείται αποχώρησής της από το Ευρώ. Ακολουθούν και η Ιταλία και Ισπανία που υποφέρουν χρόνια από το σκληρό Ευρώ και την κηδεμονία των Γερμανών. Το Ευρώ καταρρέει. Η Κομισιόν παραιτείται σύσσωμη. Οι Άγγλοι κατηγορούν Γερμανία και Γαλλία ότι τα έκαναν μούσκεμα και ζητούν επειγόντως αναθεώρηση των Συνθηκών.

9. Έχουμε φτάσει το Δεκέμβριο του 2012. Οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι τα έβαλαν με λάθος εχθρό .


Μερικές μέρες αργότερα φτάνει το τέλος του κόσμου.

AP 2010

Ο πρωθυπουργός μας, ένας αθεράπευτος χωρατατζής

Για άλλη μία φορά ο πρωθυπουργός μας αποδεικνύει πως έχει πολλά κρυφά ταλέντα. Ένα από αυτά είναι ότι προκαλεί κατά τα λεγόμενά του Μαζοχιστικές τάσεις στους συνανθρώπους μας.


Αναφέρει σε σημερινή του δήλωση: «Συγκινούμαι ειλικρινά, όταν άνθρωποι του μόχθου με πιάνουν στο δρόμο και μου λένε: για την πατρίδα, και το μισθό μου να θυσιάσω». Και βέβαια αυτοί που τον πιάνουν είναι οι άνθρωποι του μόχθου που δεν έχουν μία.


Για τους άλλους ανθρώπους, των τραπεζών, του χρηματιστηρίου, της Εκκλησίας, των βιομηχανιών, των διαπλοκών, ούτε κουβέντα. Ε, τι να τους κάνεις αυτούς; Άμα υπάρχει ο άνθρωπος του μόχθου… Α και επίσης να μας τους δείξει αυτούς να τους παρασημοφορήσουμε.

Δεν φταίει ο άνθρωπος, απλά είναι από άλλο ανέκδοτο…