Το βόρειο Σέλας

Aurora Borealis timelapse HD - Tromsø 2010 from Tor Even Mathisen on Vimeo.

Σε μία παγωμένη χώρα, ζεστασιά και ηρεμία...

Ο Selinios επιστρέφει με γοργούς ρυθμούς...

Τα καταφέραμε λοιπόν, περάσαμε και αυτό το καλοκαίρι.

Το πιο σημαντικό νομίζω ήταν η ζέστη.

Αφού επιβιώσαμε από αυτό τον καύσωνα των 2 εβδομάδων τα πράγματα μόνο καλύτερα μπορούν να γίνουν.

Και έρχεται ο χειμώνας, εν μέσω αναταραχών, αλλαγών και προβληματισμών.

Τι να πει ένας selinios για όλα αυτά...

Το πρώτο που είναι και η φυσική του προδιάθεση είναι ότι με κάποιο τρόπο τα πράγματα θα καλυτερεύσουν.

Το δεύτερο, με μία διάθεση δεισιδαιμονίας και προκατάληψης ότι τίποτε δεν έχει σημασία, αφού το σωτήριον έτος 2012 θα τελειώσουν όλα, όπως λέει μεταξύ άλλων σημαντικών προφητών ο μέγας Λιακόπουλος.

Το τρίτο, με μία διάθεση αποφυγής είναι μωρέ δεν πάνα διαλυθούν όλα, o selinios θα την κάνει γι' άλλες πολιτείες αλαργινές.

Το τέταρτο, με μία διάθεση στωική είναι μπορούμε να περνάμε και με λιγότερα.

Το πέμπτο με διάθεση επαναστατική ότι είναι ευκαιρία να διαλυθούν όλα και να αναδομήσουμε τη ζωή μας πολιτική και κοινωνική από την αρχή.

Το έκτο, με διάθεση κυνική είναι ότι ο τράχηλός μας είναι ιδανικά κατασκευασμένος για όλα αυτά τα σημαντικά που συμβαίνουν.


Το έβδομο και πιο σημαντικό είναι η σύνθεση όλων των προηγούμενων απόψεων. Μάλλον θα συμβούν όλα μαζί, ανάλογα με την κρατούσα διάθεση και τις αντίστοιχες συνθήκες.

Καλό φθινόπωρο!

Ο κροταφικός Θεός

Είναι γνωστό σε αυτούς που έχουν ασχοληθεί ακόμα και λίγο με τη Νευρολογία ότι υπάρχουν πολλά είδη επιληψίας. Κάποια προκαλούν βίαιους τονικοκλονικούς σπασμούς, που είναι σαν ο άνθρωπος να ταρακουνιέται βίαια από μία αόρατη δύναμη, είτε σε όλο το σώμα του είτε σε κάποια από τα άκρα του, πλήρη απώλεια της συνείδησης και απώλειες σε ούρα και κόπρανα. Κάποια άλλα τοποθετούν τον ασθενή σε μία παράξενη «αφηρημάδα» και είναι οι κρίσεις αφαίρεσης. Άλλες κρίσεις απλά ρίχνουν τον άνθρωπο κάτω (ατονικές) μετά από αιφνίδια απώλεια του μυϊκού τόνου.


Υπάρχει όμως και ένα άλλο είδος επιληψίας το οποία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι η επιληψία του κροταφικού λοβού. Σε αυτή, όταν ο ασθενής παθαίνει κρίση μπορεί να επιτελέσει πολύπλοκες κινήσεις και πράξεις για τις οποίες πολλές φορές δεν θυμάται τίποτε εκ των υστέρων.


Σε κάποιους όμως ασθενείς, οι κρίσεις του κροταφικού λοβού μπορεί να έχουν μοναδική σημασία. Αυτό συμβαίνει γιατί κατά τη διάρκειά τους μπορεί να νιώθουν πως έρχονται σε επαφή με τον ίδιο το Θεό. Μπορεί να έχουν οράματα, να βλέπουν εικόνες, να νιώθουν ότι τα πάντα έχουν ιδιαίτερο νόημα και σημασία και πως αυτοί, είναι συνδεδεμένοι με το σύμπαν.


Η επιληψία ήταν γνωστή από τα αρχαία χρόνια. Οι επιληπτικοί ήταν πολλές φορές άτομα που έχαιραν ιδιαίτερου σεβασμού, αλλά και φόβου από τους συνανθρώπους τους. Φόβου γιατί πολλές φορές κατά τη διάρκεια των κρίσεών τους διακήρυτταν τα οράματά τους τα οποία προέρχονταν από Θεϊκή επιφοίτηση και συχνά περιελάμβαναν καταστροφολογία και είχαν ένα κοσμολογικό ή και προφητικό χαρακτήρα. Γι’ αυτό εξάλλου και την έλεγαν «ιερή νόσο».


Και στην εποχή μας υπάρχουν άνθρωποι που βιώνουν τέτοιες εμπειρίες. Δεν θεωρούνται Ψυχιατρικοί ασθενείς, θυμούνται αυτές τους τις εμπειρίες και πολλές φορές όχι και με τις καλύτερες αναμνήσεις, αλλά με πόνο, αγωνία, έντονη συναισθηματική συμμετοχή αλλά και φόβο για κάτι τόσο συγκλονιστικό που τους συνέβη και που προσπαθούν να εξηγήσουν. Πολλοί από αυτούς νιώθουν κατά τη διάρκεια τέτοιων κρίσεων να γίνονται ένα με το σύμπαν, να έρχονται σε επαφή με το θεό και να νιώθουν ως κομμάτι της φύσης που τους αγκαλιάζει, συγκινούμενοι ακόμα και από τον παραμικρό κόκκο άμμου που τους περιβάλλει.


Κατά τον εξαιρετικό Νευροεπιστήμονα Ραματσάντραν τρεις θα μπορούσαν να είναι οι πιθανές εξηγήσεις ενός τέτοιου φαινομένου:

Η πρώτη είναι πως μέσω μίας τέτοιας διαδικασίας ο άνθρωπος έρχεται κοντά στο Θεό, ο οποίος επικοινωνεί μαζί του και του μεταφέρει μηνύματα. Αυτή είναι όμως μία πιθανότητα την οποία φυσικά και δεν μπορεί να ελέγξει η επιστήμη.

Η δεύτερη πιθανότητα είναι ότι λόγω της βίαιης εκφόρτισης πολλών κυττάρων στον κροταφικό λοβό δημιουργούνται συγκλονιστικές εικόνες και συναισθήματα. Για να δικαιολογήσει το άτομο αυτά τα φαινόμενα τους δίνει μία υπερφυσική εξήγηση.

Η τρίτη πιθανότητα έχει σχέση με τον τρόπο που είναι δομημένος ο κροταφικός λοβός για να αντιμετωπίσει τις συναισθηματικές προκλήσεις του περιβάλλοντος μας. Εκεί βρίσκονται κέντρα, που έχουν σχέση με τη διάκριση των σημαντικών από τα ασήμαντα πράγματα για τον καθένα από εμάς, έτσι ώστε να μπορεί να ιεραρχήσει τις πράξεις του και τη ζωή του.


Είναι οι συνδέσεις των νευρωνικών κυκλωμάτων του κροταφικού λοβού με την αμυγδαλή που αποτελεί την πύλη των κέντρων για τα ανθρώπινα συναισθήματα που επηρεάζουν την αξία των συμβάντων γύρω μας για εμάς. Κατά την επιληπτική κρίση αυτά τα κυκλώματα υπερλειτουργούν, δημιουργώντας μία υπερχείλιση πληροφορίας, υπερχείλιση συναισθημάτων και σημασιών. Ίσως αυτές οι οδοί να αποτελούν το κλειδί σε αυτό τον τύπο επιληψίας που ενίοτε μπορεί να βιωθεί ως μία μυστικιστική, κοσμική και εντέλει πραγματικά(;) θρησκευτική εμπειρία.


Βέβαια εδώ υπάρχει και μία άλλη λεπτομέρεια: Πολλά από αυτά τα άτομα που αναφέρουν τέτοια περιστατικά, δεν είναι καθόλου θρήσκα. Μπορεί λοιπόν να υπάρχουν νευρωνικά κυκλώματα σε όλους μας ανεξαρτήτως πεποιθήσεων που θα συμβάλλουν σε αυτό το θρησκευτικό συναίσθημα;


Θα μπορούσε αυτό το διαχρονικό και πανανθρώπινο συναίσθημα να είναι άλλο ένα από τα όπλα της φύσης στη δημιουργία και τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής;

Στις 22/5/2010 το "Δαφνί" χωρίς Ψυχιάτρους

Δυστυχώς, παρόλη την καλή πίστη που έδειξαν οι γιατροί του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής "Δαφνί" στις δεσμεύσεις των ανώτατων στελεχών του Υπουργείου Υγείας (γενικής διευθύντριας, γενικού γραμματέα αλλά και Υπουργού Υγείας), τα γεγονότα συνεχίζουν να τους αποδεικνύουν ότι το αίσθημα ευθύνης απέναντι στους ασθενείς τους (ο βασικός λόγος της έως τώρα μη κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων των ιατρών) στρέφεται πλέον εναντίον των ιδίων, αφού δεν έχουν πληρωθεί δεδουλευμένα πολλών μηνών!

Και εξηγούμαι:

Το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής είναι ο μεγαλύτερος πάροχος Ψυχικής Υγείας στη χώρα μας και ταυτόχρονα ένα από τα λίγα ειδικά Νοσοκομεία. Οι γιατροί ακόμα δεν έχουν πληρωθεί τις εφημερίες του προηγούμενου Αυγούστου (σε λίγο θα κλείσουμε ένα χρόνο!), έχουν υπάρξει περικοπές μίας εφημερίας από Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, γύρω στο 17% από το Δεκέμβριο, 37,5% από τον Ιανουάριο, 28% από το Φεβρουάριο, και φυσικά δεν έχουν πληρωθεί Μάρτιος και Απρίλιος.

Το Υπουργείο, είτε δια στόματος γενικής διευθύντριας, είτε δια στόματος γενικού γραμματέα έχει επανειλημμένα δεσμευθεί ότι αυτές οι οφειλές έπρεπε έως τώρα να έχουν καταβληθεί (πολλές από αυτές ανήκουν στο προηγούμενο οικονομικό έτος και μας είχαν διαβεβαιώσει ότι δεν θα τις χάναμε). Επίσης φέτος, η ίδια η Υπουργός, σε δική της επιστολή βεβαίωσε ότι όλες οι οφειλές του προηγούμενου έτους θα καταβληθούν στα Νοσοκομεία. Σε κατάλογο που κυκλοφόρησε πρόσφατα, το δικό μας Νοσοκομείο εξαιρείται!

Το υπουργείο, όπως και σε τόσα άλλα ζητήματα, για άλλη μία φορά μας εμπαίζει. Προφανώς θεωρεί πως δεν έχουμε ανάγκη αυτά τα χρήματα και πως εφημερεύουμε ως χομπίστες που πάνε στο Νοσοκομείο σε μία επίπονη δουλειά γιατί προφανώς δεν έχουν τίποτε καλύτερο να κάνουν...

Στο "Δαφνί", για να προλάβω κάποια κακεντρεχή σχόλια,η συντριπτική πλειοψηφία των ιατρών δεν κατατάσσονται στην κατηγορία των μεγαλογιατρών και σπάνια θα δει κανείς ακριβά αμάξια, πλην αυτών της διοίκησης (δεν στρέφομαι εναντίον των ατόμων, αλλά ενός συστήματος που σκόπιμα διαχωρίζει τους εργαζόμενους σε αυτούς που πληρώνονται με παχυλούς μισθούς και σε αυτούς που έχουν να λαμβάνουν πολύ λιγότερα, όμως το κράτος επιλέγει να τους χρωστά). Το οικονομικό πλήγμα με τις παρούσες συγκυρίες και τις πλείστες όσες περικοπές είναι ήδη τεράστιο. Η μη καταβολή εφημεριών είναι τελείως παράλογη.

Οι κινητοποιήσεις μας έως τώρα δεν είχαν λάβει ακραίο χαρακτήρα. Κύριος λόγος γι' αυτό είναι οι ασθενείς μας. Ο Ψυχίατρος έχει ιδιαίτερη σχέση με τον ασθενή του και τον προβληματίζει ιδιαίτερα η απουσία του από την κλινική του, από τα ιατρεία του, από την εφημερία.

Όμως τα πράγματα είναι πλέον σε οριακό σημείο. Η κλαδική σύμβαση η οποία είχε υπογραφεί προ έτους έχει καταστρατηγηθεί. Είναι σαφές επίσης, ότι αν δεν κινητοποιηθούμε, το Υπουργείο απλά δεν θα πληρώσει τα δεδουλευμένα μας.

Ενεργοποιούμε λοιπόν την εφαρμογή προγραμμάτων 4 εφημεριών σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία (αθροιστικά παντός τύπου εφημερίες ανά γιατρό ειδικό ή ειδικευόμενο), ώστε να υποχρεωθεί η Κυβέρνηση να σεβαστεί στο ακέραιο την κλαδική συμφωνία. Ταυτόχρονα ενεργοποιούμε και τη διαδικασία της επίσχεσης από την εργασία μας, λόγω των δεδουλευμένων οφειλών, οπότε από μεθαύριο το "Δαφνί" θα μείνει χωρίς γιατρούς.

Αυτό σημαίνει για το Νοσοκομείο μας πως αύριο είναι η τελευταία ημέρα του μήνα όπου θα υπάρχουν ιατροί. Από εκεί και πέρα δεν ξέρουμε τι θα γίνει. Για όλα αυτά φυσικά η διοίκηση είναι ενήμερη, τουλάχιστον από μηνός. Είχε το χρόνο να δράσει και να κινητοποιηθεί. Εδώ και μία εβδομάδα ζητήσαμε να ενημερωθούν και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς. Βέβαια η διοίκηση ανέφερε τις καλές της προθέσεις ως συνήθως, χωρίς όμως την δικαίωση των αυτονόητων αιτημάτων μας.-

Από μεθαύριο, αν δε γίνει κάτι έγκαιρα, το "Δαφνί" θα πορεύεται μόνο του,έτσι όπως και η υπόλοιπη χώρα, με βάρκα την ελπίδα...

Ο απολογισμός από μία ωραία μέρα στο Σύνταγμα...

Σήμερα αυτό που έγινε ήταν αυτό που όλοι λιγότερο ή περισσότερο περιμέναμε...
Ο απολογισμός της βόλτας ενός απλού Αθηναίου από το Πεδίον του Άρεως έως και το Σύνταγμα, περιλαμβάνει ωραίες παρουσίες, κοινωνικές γνωριμίες, ολίγον από αναχρονιστικά κλισέ συνθήματα, συγκέντρωση και εκτόνωση με πλείστα όσα μπινελίκια έξω από τη βουλή.

Στη βουλή λοιπόν.

Από εκεί ο καθένας περνούσε, έριχνε μερικές μούντζες στους τρισάθλιους πολιτικούς μας, έλεγε τον πόνο του, πετούσε και μερικά πουστριλίκια, και όλα καλά.

Έπειτα, κάποιος νεαρός, ολίγον πλαδαρός και μπλαζέ, έκανε να καθήσει στο μνημείο του αγνώστου στρατιώτη. Τότε του την πέσανε οι άλλοι, του είπαν σεβασμός στον κύριο που κοιμάται βαθιά τον ύπνο του δικαίου, αυτός μισοαβέβαιος ακόμη είπε να τους ακούσει και να στρίψει ολίγον τί ξυνισμένος.

Κάποια στιγμή λίγο αργότερα, κάποια παιδιά είπαν να πάνε και προς την είσοδο της βουλής, μάλλον για να δούνε τί στο καλό καταλαβαίνουν αυτοί οι 300 που κατοικοϋδρεύουν εκεί μέσα και δεν λένε να ξεκολλήσουν. Ανεβαίνοντας όμως τα σκαλιά, ήρθαν κάτι άλλα παιδιά, που έπαιζαν με την άλλη ομάδα και ο κόουτς τους είχε πει να παίξουν γερή άμυνα.

Και έπαιξαν, και πέταξαν και κάτι λίγα από σπρέυ χώρου για να φτιάξουν ατμόσφαιρα.

Και τα πράγματα δεν ήταν και πολύ τραγικά... Κάτι ψιλοπαράπονα, κάτι ψιλοφωνές, κάτι κλαματάκια, καμιά σφαλιαρίτσα, έτσι για να λέμε ότι κάτι γίνεται.
Και μετά ήρθαν άλλες δύο διμοιρίες ΜΑΤ. Και ήταν σαν κάποιος να πάτησε το διακόπτη, γιατί όλοι μεμιάς ένοιωσαν ένα ηλεκτρισμό στη σπονδυλική τους στήλη.

Εντωμεταξύ ήρθαν σαν απο το πουθενά και κάτι άλλα παιδιά με ψυχολογικά προβλήματα που καλύπτουν τα πρόσωπά τους, γιατί μάλλον δεν μπορούν να βλέπουν τον εαυτό τους στον καθρέφτη, και όχι ιδιαίτερα ευγενικά είναι η αλήθεια, άρχισαν να πετάνε καδρόνια, κράνη μοτοσυκλετιστικά, νερά, ένας νόμιζε ότι ήταν ο μπάφαλο μπίλ και μαστίγωνε την αντίπαλη ομάδα με ένα λάστιχο, και εγώ δεν ξέρω τί άλλο. Μόνο σκατά δεν πετάξανε, και αυτό το μεταφέρω με επιφύλαξη.

(Αν και πιστεύω ότι είναι το μόνο πράγμα που θα έπρεπε να πετάξουν, αν ήταν να πετάξουν οπωσδήποτε κάτι-τα σκατά εννοώ, που δεν μπορούν να σου σπάσουν και το κεφάλι).

Και τα άλλα παιδιά, αυτά με τον κόουτς που συνεχώς φώναζε για γερή άμυνα, είπαν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Και λόγω υπερβολικού ζήλου πέταξαν χειροβομβίδα (καλά, κρότου-λάμψης ήταν) και άρχισαν να ψεκάζουν με πολύ πολύ ζήλο...

Τότε, εμείς τα γερόντια είπαμε δεν πάμε πουθενά παραπέρα, που τα πράγματα είναι πιο καταδεκτικά;

Και κάναμε να κατεβαίνουμε στο κάτω τμήμα της πλατείας Συντάγματος, όπου συνέχιζε η πορεία της Σταδίου, φούλ στον κόσμο. Και ξαφνικά, ενώ έβλεπες διάφορα γκομενάκια βαμμένα και σενιαρισμένα, νά σου τα πάλι αυτά τα άλλα, τα κακοβαλμένα με τις μάσκες και τα ψυχολογικά προβλήματα, που αποφάσισαν πως δεν τους άρεσε η πλακόστρωση των πεζοδρομίων. Και είπαν να τα ξηλώσουν και να τα κάνουν δώρο στα άλλα τα παιδιά με το σκληρό τον κόουτς, που τώρα πετούσανε καπνά, για να παίξουν καλύτερα κρυφτό και αρμπάριζα.

Εκείνη τη στιγμή καταλάβαμε πως τίποτε καλό δεν πρόκειται να συμβεί στη συνέχεια, όπως και δεν συνέβει, γιατί αυτές οι δύο ομάδες όταν είναι μαζί σπάει το δικό σου το φιλήσυχο κεφάλι.

Και τελικά και έσπασε, και δυστυχώς κάηκε...

Οι τρείς νεκροί λίγο παρακάτω στην τράπεζα, και πολύς πολύς προβληματισμός είναι αυτό που πρέπει να μας μείνει από σήμερα και όχι οι αηδίες που θα μας σερβίρουν όλα τα κόμματα.

Τα μέτρα και τα λοιπά σκατά, θα τα αντιμετωπίζουμε και θα τα σκεφτόμαστε κάθε μέρα, έχουμε καιρό. Ψυχραιμία, και ώριμη, λογική σκέψη για σήμερα...

Και Λίγο από Τζίμη Πανούση

ΠΑΝΟΥΣΗΣ 040510 from videokanalia on Vimeo.

Πάντα με αγάπη...

Ο κύκλος ολοκληρώνεται

Σήμερα έφτασε εκείνη η ημέρα που όλοι περιμέναμε τον τελευταίο καιρό.

Συνεχώς στο μυαλό μου τριγυρίζει η γνωστή ρήση:

"Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται..."

Από τότε που εκείνος ο πολύ έξυπνος είπε αυτά τα σπουδαία, απ' ότι φαίνεται όλοι οι μαθητές του την πήραν και την αντέγραψαν στα τεφτέρια τους.

Την έκαναν εικόνισμα στα σπίτια τους και τα τελευταία 20 χρόνια πορευόμαστε με αυτόν και μόνο τον τρόπο.

Πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται... Επανίδρυση κράτους, πάταξη διαφθοράς, εξυγίανση δημοσίου, λεφτά υπάρχουν, αυξήσεις στις συντάξεις και τους μισθούς, σκάνδαλα που ουδέποτε έχουν αποκαλυφθεί από Ελληνικά δικαστήρια κ.ο.κ.

Και πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται... Swaps, μίζες, δωροδοκίες, νόμοι που εξυπηρετούν λίγους, κ.ο.κ.

Δε νομίζω ότι κανείς έχει πια αυταπάτες. Όταν ο πρωθυπουργός λέει: Δεν θα δανειστούμε, εννοεί το αντίθετο. Όταν λέει δεν θα πάμε στο ΔΝΤ., εννοεί το αντίθετο. ότι κι αν λέει, εννοεί το αντίθετο και είναι συνεπής σε αυτό το μοτίβο.

Δυστυχώς για εμάς σήμερα είπε: "Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι θα τα καταφέρουμε..."

Κοινώς, είναι απόλυτα βέβαιο ότι την έχουμε γαμίσει...

Αγαπητό μου ημερολόγιο

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

σου γράφω κάποια πράγματα που αν δεν τα πω θα σκάσω. Γιατί τα λέω, τα λέω στους αρμόδιους και κανείς δεν μ' ακούει.

Είμαι ένας ειδικευόμενος γιατρός, από αυτούς που εργάζονται στην Αθήνα στον τομέα της Ψυχικής Υγείας. Που σημαίνει ότι ως ειδικευόμενος ζώ από το μισθό μου και μόνο.

Τον τελευταίο καιρό, με όλες αυτές τις ιστορίες για μείωση επιδομάτων κ.ο.κ. είμαι και εγώ ένας απ΄πο αυτούς που θα πληγούν. Αλλά πες ότι αυτή η ιστορία είναι γενικευμένη για το Δημόσιο τομέα, πες ότι είμαστε πολλοί αυτοί που βράζουμε στο ίδιο καζάνι.

Αυτό όμως που δεν μπορώ να χωνέψω με τίποτε, είναι αυτό που γίνεται στις εφημερίες μας. Το καλό μας λοιπόν κράτος, στο δικό μου Νοσοκομείο (μεταξύ και άλλων) μου οφείλει ακόμα τις εφημερίες του Αυγούστου!!! Επίσης μου οφείλει τις εφημερίες του Δεκεμβρίου, του Ιανουαρίου, του Φεβρουαρίου και σε λίγο και του Μαρτίου!!! Επίσης μας έχουν πληρώσει, αλλά με περικοπές Σεπτέμβριο και Οκτώβριο...

Δε λέω, υπάρχουν αόριστες υποσχέσεις... Ότι ο Αύγουστος θα πληρωθεί... Ότι σε λίγες ημέρες θα πληρωθεί και ο Δεκέμβριος, με περικοπή 18%!!! Επίσης ο Ιανουάριος με περικοπή37%!!!!!!!! και πάει λέγοντας...

Το οποίο σημαίνει ότι εγώ θα δουλεύω και το κράτος ανεξαρτήτως των εφημεριών μου θα μου πληρώνει ότι έχει ευχαρίστηση!!!!

Ταυτόχρονα, εγώ ή ο/η οποιοσδήποτε συνάδελφός μου που έχει παιδιά, για να εφημερεύσει, αν πούμε ότι έχει κάποιο παιδάκι και δεν έχει δικό του άνθρωπο να το κρατήσει, θα πρέπει να παίρνει κάποιον στο σπίτι τον οποίο όμως θα πρέπει να πληρώνει!!! και μάλιστα χωρίς περικοπή 37%!!!

Σύμφωνα επίσης με τα ασφαλή προγράμματα εφημέρευσης των Νοσοκομείων, αν εγώ πω ότι κάνω 37% λιγότερες εφημερίες, όπως καταλαβαίνεις μετά τις 20 κάθε τρέχοντος μηνός και για 10 ημέρες το Νοσοκομείο θα πρέπει να έχει μόνο τους ασθενείς, χωρίς τους γιατρούς. Δηλαδή φροντίστε να αρρωστένετε μόνο τις 20 πρώτες ημέρες, και να έχετε γίνει καλά μέχρι τις 20, γιατί μετά γιατρός μόνο τις πρωινές ώρες.

Το τελευταίο καιρό συνέβη μάλιστα το αμίμητο όπου πεσιάρχης βορείου Ελλάδος ζήτησε κατάσταση με τους γιατρούς που θέλουν να εφημερεύουν εθελοντικά!!! Δηλαδή επικύρωσε αυτό που έτσι κι αλλιώς ισχύει.

Καλό μου ημερολόγιο, δεν είμαι καθόλου καλά. Και δε νομίζω ότι υπάρχει οτιδήποτε που να με διαχωρίζει από τους ασθενείς μου πια, ασθενής ψυχικά και εγώ. Που να βρω όρεξη να δουλέψω, ποιόν να περιθάλψω, σε αυτό το αστείο μαγαζάκι που λέγεται Ελλάδα, όπου τα χρήματα για να μας πληρώσουν όλους στο ακέραιο δεν νομίζω να είναι παραπάνω από τις μίζες για 5-6 γερμανικά υποβρυχιάκια που ψιλογέρνουν κι όλας. Δεν μπορώ πια να ονειρευτώ, δεν μπορώ να έχω στόχους.

Δεν έχω σκοπό να γίνω ένα με το σύστημα, δε με αφορά η διαπλοκή. Θέλω κανόνες που να ξέρω ότι ισχύουν και τηρούνται απ' όλους.

Δεν ξέρω αν είμαι από τους καλούς γιατρούς. Αν είμαι όμως, και αν έχω θεραπεύσει και έχω σώσει κάποιους από τους Έλληνες συνανθρώπους μου στην έως τώρα καριέρα μου, μάλλον αυτό θα λάβει σύντομα τέλος. Με το τέλος της ειδικότητας τις όποιες υπηρεσίες μου θα τις απολαμβάνουν άνθρωποι αλλού, σε κάποιο πιο ευνομούμενο κράτος. Και δεν είμαι ο μόνος που σκέφτεται έτσι... Και ας κάτσουν εδώ όσοι έχουν στο μυαλό τους μόνο το κακό, να κλέβει ο ένας τον άλλο...

Το αντίθετο, νιώθω ότι θα με έκανε απλά άλλον ένα αυτόχειρα...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Είναι το πρώτο εισαγωγικό βίντεο για ένα θέμα για το οποίο έχω ξαναpostarei.

Είναι μία δοκιμή χρησιμοποίησης εναλακτικού τρόπου διακίμησης της σοβαρής πληροφορίας. Στη συνέχεια, πέντε βίντεο με κοινή θεματολογία:

Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Το πρώτο βίντεο της σειράς...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Το δεύτερο βίντεο της γνωστής σειράς...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Είναι το τρίτο καταπληκτικό βίντεο.

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων

Είναι το τέταρτο βίντεο της σειράς...

Δέκα θεωρίες για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων.

Είναι το πέμπτο και τελευταίο βίντεο

Πελαγοδρομούμε

Είναι κοινός τόπος ότι υπό συνθήκες πίεσης, οι άνθρωποι εξωτερικεύουν λίγο περισσότερο από αυτό που κρύβουν μέσα τους. Θεωρώ ότι τον τελευταίο καιρό οι περισσότεροι ζούμε υπό συνθήκες πίεσης.


Οι γύρω μου, λοιπόν, τουλάχιστον στον εργασιακό χώρο, με όλη αυτή την περιρρέουσα ρευστότητα και τις επικείμενες αλλαγές προς το χειρότερο, μπορώ να πω ότι οι περισσότεροι με έχουν απογοητεύσει.


Η πρώτη μου διαπίστωση είναι η επιβεβαίωση της άποψής μου ότι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο είναι η «κοινή;» λογική.


Η δεύτερη μου διαπίστωση είναι ότι γύρω μου περιστοιχίζομαι από ανθρώπους που ως επί το πλείστον είναι ιδιαίτερα αγχωμένοι, ίσως και σε πανικό κάποιες φορές, που δεν μπορούν να βάλουν κάτω δύο δεδομένα και να αποφασίσουν τα υπέρ, τα κατά και βάση αυτών να επιλέξουν.

Αντ’ αυτού χάνονται σε δαιδαλώδεις σκέψεις σκοτεινά μονοπάτια του νου, κάνουν υποθέσεις και εν τέλει πνίγονται σε μία κουταλιά νερό. Δε νομίζω ότι πάσχουν από έλλειψη νοημοσύνης. Επίσης δε νομίζω ότι πάσχουν από έλλειψη γνώσης ή πληροφόρησης.

Απλά νομίζω ότι έχουν γαλουχηθεί σε αυτή τη χώρα που ο καθένας πορεύεται αγκαλιά με την τύχη, χωρίς νόμους που να ισχύουν για όλους, χωρίς κανόνες, χωρίς ένα πλαίσιο που θα αποτελέσει το στήριγμα για οποιονδήποτε προγραμματισμό. Γι’ αυτό και πελαγοδρομούμε, πελαγοδρομούμε έως ότου κάποιοι (λίγοι) να βρούμε στεριά και οι υπόλοιποι να πελαγοπνιγούμε…

Η μετατροπή μίας οικονομικής κρίσης σε κοινωνική

Τον τελευταίο καιρό όλοι μας ήρθαμε σε επαφή με όρους «βαθιάς» οικονομίας και προσπαθήσαμε να τους κατανοήσουμε και να καταλάβουμε τι αντιπροσωπεύουν. Spreads, hedge funds, δανειοληπτική ικανότητα, διεθνείς αγορές είναι πλέον στο λεξιλόγιο και του τελευταίου συμπαθούς συνταξιούχου.


Προσωπικά μέχρι τώρα δεν είχα καμία διάθεση να εμπλακώ με όλα αυτά, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, που τους ενδιαφέρουν τα της δικιάς τους δουλειάς που απέχει πολύ από τα οικονομικά.


Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να πας μπροστά άμα δεν ξέρεις τι σου γίνεται στο πορτοφόλι σου. Αυτό όμως δεν είναι μακροοικονομικό μέγεθος, είναι μικροοικονομικό. Σημαίνει ότι ξέρω πάνω κάτω τι βγάζω, ρυθμίζω τα έξοδά μου ανάλογα, και έχω ένα καλό νοικοκυριό. Αν ξοδεύω περισσότερα, θα έρθει η τράπεζα από την οποία έχω πάρει δάνειο και θα μου πάρει το σπίτι. Θα έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΚΟ και αν δεν τον πληρώσω θα σταματήσει η υπηρεσία. Αν χρωστώ το νοίκι, ο σπιτονοικοκύρης μου θα με διώξει από το σπίτι. Και στην τελική αν χρωστάω στον χασάπη το πολύ πολύ θα με πλακώσει στο ξύλο. Όμως όλα αυτά μου αξίζουν. Γιατί δεν έκανα καλό κουμάντο.


Όμως γι’ αυτά που έκανα ή δεν έκανα εγώ, σε μία ευνομούμενη πολιτεία, κανείς δεν θα έρθει να ενοχλήσει το γείτονα που μένει από πάνω μου και να του ζητήσει να πληρώσει αυτός τα σπασμένα μου. Και είναι αυτό που συζητείται συνεχώς στα πηγαδάκια παντού, δηλαδή το ότι γιατί να πληρώσω ΕΓΩ, την κακοδιαχείριση ενός τραπεζικού κατ’ αρχάς και μετά ενός κυβερνητικού συστήματος στα οποία ουδέποτε έχω συμμετάσχει…


Αλλαγή ρότας…


Υπάρχει λοιπόν οικονομική ύφεση, που δεν εμφανίστηκε επειδή εγώ δεν πήγαινα στη δουλειά μου στο σχολείο, στο δικαστήριο, στο χωράφι, στη βιομηχανία, στο μαγαζί μου, αλλά επειδή κάποιοι έπαιζαν με άυλες αξίες και τα έκαναν σκατά, είτε από βλακεία, είτε από πρόθεση (εμένα δεν με αφορά στο ελάχιστο). Και ως αντίμετρα, οι κυβερνήσεις απανταχού στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία έχωσαν χρήμα στις τράπεζες, βαθαίνοντας τα οικονομικά ελλείμματα των κρατών, έτσι ώστε μετά να πάνε να ξαναδανειστούν από τις τράπεζες (αγορές) με μεγαλύτερους τόκους για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο το έλλειμμα! Για να πατσίσει η χασούρα, αποφάσισαν λοιπόν να μετακυλίσουν το κόστος σε εμένα, που ουδεμία ανάμειξη είχα, στο γείτονα που λέγαμε πριν!


Ακούμε συνεχώς: αυτό οι αγορές, εκείνο οι αγορές, αυτό οι κερδοσκόποι, εκείνο οι κερδοσκόποι και ότι διψούν για αίμα και όλο κάτι τέτοια γλαφυρά. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι ότι αυτά όλα δεν είναι άυλα πράγματα, αλλά εκπροσωπούνται από κάποιους. Κάποιους που ενώ όλοι θα είναι με την πλάτη στον τοίχο αυτοί θα καλοπερνούν. Θα κινούνται όμως στην ίδια κοινωνία με τους υπόλοιπους… και αυτό θα δημιουργήσει κινδύνους όσο οι διαφορές θα οξύνονται.


Και είμαστε μέλος μίας ένωσης: Μίας ένωσης τρομερά ετερογενούς, με βαθιές ιστορικές διαφορές, που είναι χαραγμένες στο DNA των λαών τους. Και πρέπει να κρατούμε στο μυαλό μας και την ιστορική έκφραση ότι είμαστε έθνος ανάδελφο. Η ένωση μας είναι καθαρά οικονομική, αυτό έχει συζητηθεί πολύ αυτό τον καιρό. Πως όμως να λειτουργήσει μία ένωση όταν οι χώρες από τις οποίες αποτελείται έχουν αντίθετα συμφέροντα; Και οι ΗΠΑ είναι ετερογενής χώρα, έχει κάνει όμως τα κουμάντα της. Έχει το καρότο του Αμερικάνικου ονείρου, την ψευδαίσθηση της Αμερικανικής οικογένειας, της Αμερικανικής υπερηφάνιας, την ενιαία προπαγάνδα και φυσικά το μακρύ χέρι του καπιταλισμού. Εμείς τι έχουμε; Τριάντα διαφορετικές γλώσσες, κουλτούρες και συμφέροντα. Και στα δύσκολα ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου. Πώς να προκόψεις, όταν η πτώση του ευρώ που εσένα σε ζορίζει, το Γερμανό τον συμφέρει; Ή όταν λόγω των όποιων οικονομικών παλινωδιών σου λέει: δεν μπορώ να σε βοηθήσω, κόψε το λαιμό σου; Τι σκατά συμφωνία είναι αυτή; Στην τελική αν ο Γερμανός που είναι τόσο δίκαιος πιστεύει ότι το έλλειμμά μου οφείλεται (μεταξύ άλλων) στη Siemens, ας βρει τους υπαίτιους και ας τους κρεμάσει παραδειγματικά. Εγώ μαζί του…


Η μακροοικονομία έχει ένα χαρακτηριστικό: Στερείται παντελώς συναισθήματος. Η μικροοικονομία όμως, πάσχει από εντελώς το αντίθετο: Βρίθει συναισθήματος, γιατί όταν έρθουν τα παλούκια και δεν έχω να εξυπηρετήσω τις ανάγκες μου, θα αρχίσω να φουντώνω. Και αυτό το φούντωμα θα το νοιώσουν στη συνέχεια και τα μακροοικονομικά μεγέθη σε όλο του το μεγαλείο.


Τον επόμενο καιρό αν τα πράγματα συνεχίσουν να πορεύονται κατά τον ίδιο τρόπο, θα αυξηθεί η ήδη μεγάλη ανεργία: Η Ελληνική κοινωνία έχει ένα χαρακτηριστικό (λιγότερο από παλιά, αλλά σε κάποιο βαθμό το διατηρεί) και αυτό είναι η οικογενειακή στήριξη. Αν μαζί με την ανεργία πληγεί και το εισόδημα αυτών που ακόμα εργάζονται (σε ποσοστό έως 30-35% αν κάνουμε σούμα από μειώσεις, περικοπές, άμεσους και έμμεσους φόρους) τότε οι πρώτοι (άνεργοι) θα μείνουν τελείως ξεκρέμαστοι. Μην ξεχνούμε ότι οι αντοχές του μέσου Έλληνα με μισθό 800-900-1000 ευρώ είναι ήδη οριακές. Έτσι σε λίγο καιρό θα δούμε ακραία φαινόμενα που δεν θα εκφράζονται μόνο από περιθωριακές ομάδες αλλά από τον οποιονδήποτε είναι σε απελπισία. Και απορώ πως αυτό το απλό δεν το βλέπει κανείς από αυτούς που μας έχουν μπλέξει σε αυτές τις τραγελαφικές καταστάσεις.

Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται: καλά δεν έχουν ακούσει για την Αντουανέττα;

Οι Έλληνες είμαστε ο αφρός της Ευρώπης!!

Σήμερα υπήρξε άλλη μία επιβεβαίωση πως δικαίως αισθανόμαστε υπερήφανοι που είμαστε Έλληνες! Μία τόσο μικρή χώρα στην εσχατιά της Ευρώπης και όμως και όμως...

Ανακοινώθηκαν τα νέα οικονομικά μέτρα από την Κυβέρνηση και αμέσως μετά τσίμπησε το ευρώ!!! Ρυθμίζουμε λέμε τις αγορές!

Καλά η κοροϊδία έχει πέσει πολύ χαμηλά...

Ζώντας διαδικτυωμένος.. με το iphone

Έκλεισα αισίως 7 μήνες ως χρήστης του iphone... Και αλήθεια, δεν μπορώ να θυμηθώ πως ήταν τα πράγματα πριν από αυτό...


Δεν είμαι μανιακός των κινητών...


Δεν είχα ιδιαίτερη εμπειρία με smartphone (είχα ένα qtek με δύσχρηστα windows).


To iphone σε πολλά πράγματα μου έχει λύσει τα χέρια...


Ξεκινάω από τα αρνητικά: Αυτό το απαίσιο itunes!!! H δυσκολία να βάλω μουσική και να μεταφέρω αρχεία από και προς το τηλέφωνο... (όλα μέσω itunes). Η μπαταρία, που θα την ήθελα ένα κλικ καλύτερη. Και εδώ σταματούν τα αρνητικά...


Υπέροχο design, σταθερότατο, άπειρες εφαρμογές, εξαιρετική ευαισθησία οθόνης, άψογο σερφάρισμα...


Για να δούμε και τον ανταγωνισμό τους επόμενους μήνες, με την εξέλιξη του Android, τα βελτιωμένα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις μεγαλωμένες οθόνες (από 3,7 ίντσες και πάνω).

Θα μπορέσει η επόμενη γενιά iphone να ανταπεξέλθει και να παραμείνει η αγαπημένη μου;

2012 The end of the world

Συνήθως δεν ανατυπώνω κείμενα...

Το συγκεκριμένο όμως είναι πολύ του γούστου μου και δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Ανατύπωση από taxalia.blogspot.com


Τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν έτσι:


1. Δανείζουμε εμείς (οι Έλληνες) την Ελλάδα άμεσα. Έχουμε αρκετές καταθέσεις για να καλύψουμε αρκετούς μήνες. Ταυτόχρονα, δίδοντας εξωφρενικά προνόμια στους Κινέζους (λιμάνι και ζώνη ελευθέρου εμπορίου για ίδρυση μονάδων συναρμολόγησης και "εξευρωπαϊσμού" των προϊόντων τους) τους πουλάμε 40 με 50 δις ευρώ ομόλογα. Ένα μεγάλο μέρος των ¤ που μαζεύει η Κυβέρνηση από τα παραπάνω το μετατρέπει σε δολάρια (δείτε το γιατί στο 4) .

2. Καλούμε το ΔΝΤ για τα υπόλοιπα. Θα πληρώσουμε κάτι τις παραπάνω αλλά θα απολαύσουμε τα μούτρα των "Εταίρων" όταν καταλάβουν ότι η Ευρωπαϊκή τους Ένωση είναι ένα μάτσο κουρελόχαρτα. Θα απολαύσουμε επίσης μια άνευ προηγουμένου ξεφτίλα της Κομισιόν και των καρεκλοκενταύρων της.

3. Αναθεωρούμε τις παραγγελίες οπλικών συστημάτων από τους φίλους Ευρωπαίους.

4. Καλούμε την Κομισιόν να
δει το θέμα εξόδου μίας χώρας από τη Ζώνη του Ευρώ, μια και αυτό δεν προβλέπεται πουθενά. Με το που θα κυκλοφορήσει η είδηση το Ευρώ θα χάσει το 30% της αξίας του ως προς το δολάριο. Στο σημείο αυτό η Ελληνική Κυβέρνηση πουλάει τα δολάρια και αγοράζει Ευρώ. Το κέρδος είναι 25% (με τις προμήθειες) και οι Γερμαναράδες το φυσάνε και δεν κρυώνουν.

5. Εν τω μεταξύ σοβαρευόμαστε και δουλεύουμε και πληρώνουμε φόρους.

6. Συνάπτουμε συνθήκη με τη Τουρκία σύμφωνα με την οποία δίνουμε Ελληνική (άρα και Ευρωπαϊκή) υπηκοότητα σε όποιο Τούρκο πολίτη έχει συγγένεια μέχρι β' βαθμού με Τούρκους που εκτοπίστηκαν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών. Όλοι αυτοί την επόμενη μέρα παίρνουν το αεροπλάνο για τη Γερμανία... Ταυτόχρονα θεσπίζουμε ακόμα πιο εύκολα κριτήρια ελληνοποίησης (με παράβολο 3.000 Ευρώ) των παράνομων προσφύγων. Και αυτοί παίρνουν την επόμενη μέρα το τραίνο για τη Γερμανία και Γαλλία. Με τρόμο βλέπουν οι Εταίροι εισροή 15.000 χιλιάδων μουσουλμάνων την εβδομάδα με Ελληνικά διαβατήρια.

7. Η Κομισιόν απελπισμένη καλεί τους Εταίρους να αναθεωρήσουν τη στάση τους για την Ελλάδα, όλοι όμως βλέπουν ότι είναι αργά.

8. Η Ελλάδα αιτείται αποχώρησής της από το Ευρώ. Ακολουθούν και η Ιταλία και Ισπανία που υποφέρουν χρόνια από το σκληρό Ευρώ και την κηδεμονία των Γερμανών. Το Ευρώ καταρρέει. Η Κομισιόν παραιτείται σύσσωμη. Οι Άγγλοι κατηγορούν Γερμανία και Γαλλία ότι τα έκαναν μούσκεμα και ζητούν επειγόντως αναθεώρηση των Συνθηκών.

9. Έχουμε φτάσει το Δεκέμβριο του 2012. Οι Γερμανοί κατάλαβαν ότι τα έβαλαν με λάθος εχθρό .


Μερικές μέρες αργότερα φτάνει το τέλος του κόσμου.

AP 2010

Ο πρωθυπουργός μας, ένας αθεράπευτος χωρατατζής

Για άλλη μία φορά ο πρωθυπουργός μας αποδεικνύει πως έχει πολλά κρυφά ταλέντα. Ένα από αυτά είναι ότι προκαλεί κατά τα λεγόμενά του Μαζοχιστικές τάσεις στους συνανθρώπους μας.


Αναφέρει σε σημερινή του δήλωση: «Συγκινούμαι ειλικρινά, όταν άνθρωποι του μόχθου με πιάνουν στο δρόμο και μου λένε: για την πατρίδα, και το μισθό μου να θυσιάσω». Και βέβαια αυτοί που τον πιάνουν είναι οι άνθρωποι του μόχθου που δεν έχουν μία.


Για τους άλλους ανθρώπους, των τραπεζών, του χρηματιστηρίου, της Εκκλησίας, των βιομηχανιών, των διαπλοκών, ούτε κουβέντα. Ε, τι να τους κάνεις αυτούς; Άμα υπάρχει ο άνθρωπος του μόχθου… Α και επίσης να μας τους δείξει αυτούς να τους παρασημοφορήσουμε.

Δεν φταίει ο άνθρωπος, απλά είναι από άλλο ανέκδοτο…

Zeitgeist

To Ντοκυμαντέρ

Ποιός θα πληρώσει την (όποια) κρίση;

Σε γενικές γραμμές βρίσκω τα συνθήματα αλλά και τις θέσεις του ΚΚΕ πολύ προβληματικές, (όπως και όλων των πολιτικών και μη χώρων που πλησιάζουν τα άκρα.)

Πολλοί από τους παλιούς ΚΚέδες (τουλάχιστον αυτοί που έχω γνωρίσει εγώ) πάσχουν από διαταραχή του συναισθήματος και ειδικότερα οι πολιτικοί τους. Δεν ξέρω αν αυτό είναι βιολογικά προγραμματισμένο, αλλά δεν γελούν, δείχνουν πως δεν ευχαριστιούνται!

Αντίθετα, φωνάζουν πολύ όπως και γενικά όλοι αυτοί που τοποθετούνται στα άκρα (-είναι γιατί λόγω θέσης νιώθουν επισφαλείς και θέλουν να επιβληθούν για να μην αποβληθούν τελείως;-είναι γιατί ακριβώς λόγω της εσωτερικής τους έντασης διαχωρίζουν τη θέση τους από τους περισσότερους και έτσι ρέπουν προς τις ακραίες θέσεις;-είναι κάτι άλλο;) και επιδίδονται σε ακατάσχετους θεατρινισμούς (όχι ότι ξεφεύγει κανένας από τους πολιτικούς μας από αυτή τη μανιέρα).

Επίσης πολλές φορές αδυνατούν να νιώσουν καλά με τους εαυτούς τους. Και έχουν και παράξενα συνθήματα: π.χ. "Μην τους αφήνεις να σε φοβίσουν, φόβισέ τους εσύ, και κάτι άλλα αμφιλεγόμενα..." Έχουν και αυτό τον ξύλινο λόγο, τον αποπροσωποποιημένο, που αρνείται το δικαίωμά του καθενός στη διαφορετικότητα και στην ιδιαιτερότητα. Όλο κάτι κουραφέξαλα για το λαό, για το εργατικό κίνημα, για τα συμφέροντα και κάτι ελαστικοποιήσεις, εντατικοποιήσεις κ.ο.κ. Όλα ξερά, όλα αποστασιοποιημένα. Παρόλη όμως την ολοκληρωτική έλλειψη συναισθήματος, μπορώ να πω πως η θέση τους ότι αυτή η υποτιθέμενη κρίση δεν είναι δικό μου καπέλο που πρέπει να πληρώσω, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο… και μου διακινεί και το συναίσθημά μου…


Το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ Zeitgeist σε ένα από τα θέματά του προβλέπει και εξηγεί την κρίση 3 χρόνια πριν! Όλοι αυτοί που έκλεψαν το κράτος κρύβονται πίσω από νόμους που τους τοποθετούν στο απυρόβλητο, ή βρίσκονται στο εξωτερικό και απολαμβάνουν τα χρήματά μας! Οι εταιρείες που είτε φοροδιαφεύγουν είτε έχουν για οποιοδήποτε λόγο πάρει πρόστιμα δεν πληρώνουν! Σε κάποιο γνωστό που δούλευε σε μεγάλη τράπεζα, τους πρότειναν πριν ένα χρόνο να τους κόψουν το 14ό μισθό και να τον ενσωματώσουν στην μηνιαίες αποδοχές τους ώστε να μην χάσουν χρήματα, προφανώς ξέροντας πως λίγο αργότερα θα τεθεί τέτοιο ζήτημα! Κάπου επίσης διάβαζα (και κρατώ επιφυλάξεις για την αλήθεια του άρθρου) ότι από τα 28 δις ευρώ που είχε αποφασίσει να δώσει ως βοήθεια η κυβέρνηση στις τράπεζες αυτές έχουν απορροφήσει μόνο τα 8! Τα υπόλοιπα κάθονται και περιμένουν, τη στιγμή που το επιπλέον έλλειμμα είναι 20 δις! Και οι στρόφιγγες των δανείων έχουν κλείσει! Ας μου τα εξηγήσει κάποιος όλα αυτά!


Και ήρθε και το κωλοδάχτυλο του Focus για να μας δείξει κατάματα πλέον αυτό που παριστάνουμε ότι δεν βλέπουμε: Ότι μερικοί εδώ στην Ελλάδα μας έχουν βάλει αυτό το δάχτυλο βαθιά στον κώλο και σκοπεύουν να το αφήσουν εκεί εσαεί. Εκεί φτάσαμε. Να προσπαθούν να μας αφυπνίσουν οι Γερμανοί οι οποίοι δεν τα βγάζουν πέρα με εμάς!

Μία ημέρα ταλαιπωρίας για την απλούστερη των διαδικασιών

Δεν ήταν τίποτε σημαντικό... Θεώρηση των βιβλιαρίων ασθενείας για το έτος...
Το αρμόδιο γραφείο σε στέλνει σε άλλο γραφείο, για προέγκριση !(;)
Εκεί βέβαια η ουρά είναι αντίστοιχη με αυτή στην εθνική τράπεζα, ημέρα συντάξεων (περί τα 45 νούμερα) σε γκισέ που εξυπηρετούν όλες τις διαδικασίες! Φυσικά από τα γκισέ (5-6 στον αριθμό) οι υπάλληλοι είναι δύο και σε κάποιες περιπτώσεις 3. Και μετά την προέγκριση πάλι πάνω στο αρμόδιο γραφείο για τις θεωρήσεις κ.ο.κ.

Και όλα αυτά σε ένα ασφαλιστικό οργανισμό (το ΤΣΑΥ) που ασφαλίζει περί τους 120.000 ανθρώπους, με περίπου 18.000 συνταξιούχους, με καλή δηλαδή αναλογία εργαζομένων προς συνταξιούχους, που θα έπρεπε να προσφέρει σύγχρονες υπηρεσίες. Αντ' αυτού, παντού υποστελέχωση και ανύπαρκτη μηχανοργάνωση. (Οι εργαζόμενοι βγάζουν τα αιτήματα από κάτι ντουλάπες θερία, σε κάτι ντοσιέ του προπροηγούμενου αιώνος και ψάχνουν, ψάχνουν, ψάχνουν). Ειλικρινά, δεν μας δίνω τύχη σε κανένα τομέα όση καλή προαίρεση και να δείξω... Και φυσικά δεν υπάρχουν καλά καλά ούτε οι αρμόδιοι προϊστάμενοι για παράπονα...

Parkour σε δύο ρόδες;

Πριν από πολύ καιρό, σε ένα post μου είχα βάλει link για ένα καταπληκτικό τύπο που έκανε parkour, και ήταν χάρμα να τον βλέπεις. Σήμερα έπεσα σε ένα βιντεάκι του thevoyager.gr, link και αυτό από youtube. θυμίζει parkour, είναι σε δύο ρόδες, είναι Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο Σ ! ! !

Τα δίκτυα, ο εγκέφαλος και η μαγνητική τομογραφία ανισοτροπικής διάχυσης τένσορα (diffusion tensor MR imaging)

Η αρχή στην οποία βασίζεται η εν λόγω τεχνική είναι σχετικά απλή: Αν διαχύσεις σε ένα μέσο μία ουσία την οποία με κάποιο τρόπο μπορείς να ανιχνεύσεις και αυτό το μέσο είναι ομοιογενές, τότε η ουσία θα διαχυθεί με τον ίδιο τρόπο προς όλες τις κατευθύνσεις. Αν όμως το μέσο δεν παρουσιάζει ομοιογένεια, τότε η ουσία θα διαχυθεί ανισότροπα, δηλαδή με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με τα πιθανά εμπόδια που θα βρει στο δρόμο της. Αν δηλαδή στον κατακόρυφο άξονα βρει κάποιο εμπόδιο, τότε θα διαχυθεί προς τον οριζόντιο, αν δεν παρουσιαστεί και εκεί κάτι που να παρεμβάλλεται.

Είναι μία τεχνική που εφαρμόζεται μαζί με την μαγνητική τομογραφία δεν είναι ακόμα ευρέως διαδεδομένη, αλλά μπορεί δυνητικά να έχει αρκετές εφαρμογές στην απεικόνιση της δομής του εγκεφάλου.

Ο εγκέφαλος αποτελεί παράδειγμα πρότυπου δικτύου. Αποτελείται από δισεκατομμύρια νευρώνες, που μέσω των συνάψεων (κόμβων δικτύου) βρίσκονται σε στενή επικοινωνία, η οποία και τους προσδίδει καταπληκτική λειτουργικότητα, αλλά και οργάνωση.

Αποτελείται επίσης από ένα πλήθος υποστηρικτικών (δομικών) κυττάρων που βοηθούν στην συντήρηση, προστασία, αλλά και τη δομική λειτουργικότητα του εγκεφάλου. Υπό φυσιολογικές καταστάσεις, η δομή αυτή είναι συγκεκριμένη, και ο βαθμός οργάνωσης των νευρώνων αλλά και των συνάψεων υψηλός. Οι νευρώνες σχηματίζουν τα δεμάτια, δηλαδή νευρικές οδούς (σαν αυτοκινητόδρομοι υψηλών ταχυτήτων) οι οποίες διαχέουν την πληροφορία με ταχύτητα, συνέπεια και ακρίβεια.

Στη εγκεφαλική νόσο όμως, όπως αυτή παρουσιάζεται λόγω π.χ. κάποιας κακοήθειας ή και επί άλλων διαταραχών, όπως π.χ η σχιζοφρένεια, αυτή η δομή διαταράσσεται, τουλάχιστον τοπικά. Π.χ. στον εγκεφαλικό καρκίνο σημειώνεται άναρχη ανάπτυξη κυττάρων που καταστρέφουν τη δομή, ενώ στη σχιζοφρένεια εκτός από τη διαταραχή στη νευροδιαβίβαση διαπιστώνεται τα τελευταία χρόνια και διαταραχή στη δομή ορισμένων εγκεφαλικών δεματίων και κέντρων.

Αν λοιπόν ο υπό εξέταση εγκέφαλος (το εν λόγω δίκτυο) έχει υψηλή ποιότητα αλλά και ποσότητα οργάνωσης, τότε με τη χρήση της τεχνικής της διάχυσης τένσορα θα προκύψει υψηλή ανισοτροπία ( η ουσία θα πάει περισσότερο σε μία κατεύθυνση αντί σε όλες τις άλλες). Αυτό συμβαίνει, γιατί εφόσον τα νεύρα ενώνονται και σχηματίζουν οδούς, μια ουσία που τοποθετείται στον εγκέφαλο μπορεί να διαχυθεί μόνο παράλληλα με αυτές τις οδούς που αποτελούν τέλμα στην περεταίρω κάθετη πορεία της. (Όπως σε ένα μονόδρομο που στρίβει δεξιά λόγω εμφάνισης εμποδίου, π.χ. πολυκατοικίας, μπορείς να ακολουθήσεις μόνο την διαθέσιμη στροφή στα δεξιά). Αντίθετα, αν η ποιότητα της οργάνωσης του εγκεφάλου είναι χαμηλή, λόγω π.χ. δομικών προβλημάτων, τότε η ανισοτροπία μίας ενιόμενης ουσίας θα είναι χαμηλή. Η ουσία θα διαχέεται περισσότερο ισότροπα προς όλες τις κατευθύνσεις από την προηγούμενη περίπτωση, αφού η έλλειψη οργάνωσης θα αφήνει κενά εδώ και εκεί απ’ όπου η ουσία θα βρίσκει οδούς διαφυγής.

Αυτή λοιπόν η χαμηλή οργάνωση σε ένα πρότυπο δίκτυο όπως ο εγκέφαλος, σχετίζεται με τη νόσο, με την αδυναμία ανταπόκρισης σε ερεθίσματα, με τη λάθος απόκριση σε ερεθίσματα αλλά και με την μειωμένη λειτουργικότητα του δικτύου. Επίσης σχετίζεται και με προβλήματα συνδέσεων με άλλα εξωτερικά δίκτυα, δηλαδή τον ίδιο τον οργανισμό (δίκτυο περιφερικού νευρικού συστήματος/οργάνων) αλλά και με τον υπόλοιπο κόσμο (προβλήματα στις αισθήσεις. Π.χ. ο σχιζοφρενής βιώνει διαφορετικά τον περιβάλλοντα χώρο μέσω παρερμηνειών των αισθήσεων αλλά και πραγματικών (για τον ίδιο) ψευδαισθητικών εμπειριών.

Και έτσι ερχόμαστε σε ένα μεγαλύτερο δίκτυο, την κοινωνία. Η οποία μπορούμε να πούμε ότι είναι εξ ίσου πολύπλοκη με το πρότυπο δίκτυο του εγκεφάλου. Οι αναλογίες είναι πολλές: δισεκατομμύρια νευρώνες, δισεκατομμύρια άνθρωποι. Δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες συνάψεις για τους νευρώνες, συνεχής η αλληλεπίδραση με δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους για καθένα από εμάς καθημερινά. Και εδώ η δομή, το πλαίσιο που καλείται να αποτελέσει το σημείο αναφοράς για τον καθένα μας είναι εξαιρετικά σημαντικό. Καλή δομή και πλαίσιο που έχει αντοχές, που λαμβάνει υπ’ όψιν του ιδιαιτερότητες αλλά και τα λάθη και τις αστοχίες του καθενός από εμάς δίνει τη δυνατότητα υγιών χαρακτηριστικών της ταχύτητας, της συνέπειας, της ακρίβειας για τα όποια ερεθίσματα. Πλαίσιο με αυξημένη ανισοτροπία, που έχει κακή δομή, που αφήνει τρύπες και κενά, μειώνει τη λειτουργικότητα και δίδει τα χαρακτηριστικά της κακοήθειας.

Και σταματώ προς το παρόν εδώ. Ξέρουμε ότι η κακοήθεια συνεχώς επιβαρύνει και καταλήγει στο θάνατο, την ολοκληρωτική καταστροφή του δικτύου, είτε αυτό είναι ο εγκεφαλος είτε η κοινωνία ή οτιδήποτε άλλο.-

Άτιμη κρίση, πόσο μας ταλαιπωρείς

Σήμερα, σκεφτόμενος όλες αυτές τις μπούρδες που μας βομβαρδίζουν τους τελευταίους μήνες για κρίση, για το ότι τα λεφτά δεν μας φτάνουν, για την ΕΕ που θα μας βάλει χοντρό χέρι και το Νομισματικό ταμείο που θα μας χουφτώσει βαθιά στα ιδιαίτερα μας, ξαφνικά μου ήρθε η φώτιση, μετά από επίμονο ξύσιμο του κεφαλιού μου!

Σκέφτηκα, λοιπόν την καθημερινότητα μου και την κατάσταση των γύρω μου όπως αυτή εξελίσσεται… Υπάρχει υποτίθεται μία κρίση, καλά ως εδώ. Υπάρχει επίσης η καλή μας χώρα, η οποία ξοδεύει περισσότερα από αυτά που βγάζει. Καλά ως εδώ; Το μεγάλο ερώτημα όμως δεν είναι μόνο ότι τα ξοδεύει, αλλά ΠΟΥ τα ξοδεύει.

Εν τω μεταξύ, την κρίση αυτή θα την πληρώσουν για άλλη μία φορά κυρίως οι δημόσιοι υπάλληλοι, μέσω των επιδομάτων, του μισθού, του δέκατου τρίτου μισθού αλλά και της φορολόγησης από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν. Οι υπόλοιποι, δηλαδή οι μικροί- μικρομεσαίοι επαγγελματίες ίσως να αρχίσουν να πληρώνουν, ίσως όχι, ανάλογα με την εξυπνάδα και την κωλοφαρδία του καθενός. Οι μεγάλοι, ίσως δεν μπορούν να βγάζουν όσα έβγαζαν παλιά, αλλά αυτά που έχουν ήδη βγάλει (τα καλά τους λεφτουδάκια) τώρα ξεκουράζονται στο εξωτερικό. (Οι Έλληνες είναι από τους κορυφαίους καταθέτες στην Ελβετία…).

Η αγορά χωρίς την υποστήριξη των μικρομεσαίων υπαλλήλων, θα βυθιστεί ακόμα περισσότερο, και εκεί θα πεθάνει ο μικρομεσαίος επαγγελματίας. Ο μεγάλος όμως δεν θα πάθει τίποτε. Ο τζίρος του Mall τελευταία μπορεί να έχει ψιλοανέβει κι όλας. Ακόμα όμως και αν δεν είναι έτσι, ο μεγάλος θα έχει το περιθώριο να επιβιώσει από την κρίση, να περιμένει να κλείσει ο μικρός επαγγελματίας και μετά να του πάρει τους πελάτες: πάλι κερδισμένος θα είναι.

Και γυρνάω στο παρελθόν, όταν ήμουν μικρό παιδί. Τότε, παρόλο που η τεχνολογία ήταν σαφώς υποδεέστερη, οι τεχνικές παραγωγής σε οτιδήποτε χειρότερες, οι πρώτες ύλες πιο δύσκολα εκμεταλλεύσιμες και γενικώς όλα πιο δύσκολα, τότε λοιπόν τι συνέβαινε; Το μίκυ μάους έκανε 12 δρχ, το ψωμί 15, η τσίχλα 1 δρχ, ένα τετράδιο 15 δρχ, ένα βιβλίο 150 δρχ, ένα αυτοκίνητο 15000 δρχ. Τι άλλαξε; Και όλα ανέβηκαν 20-100 φορές πάνω; Αν τείνω να πιστέψω αυτά που γράφω στην αρχή της παραγράφου είναι πως αυτό που άλλαξε είναι πως ο μεσάζοντας, όποιος και να είναι αυτός, αποφάσισε να αυξήσει το κέρδος του. Και αυτό το κέρδος καλούμαστε να πληρώσουμε όλοι.

Τα τελευταία χρόνια δεν θυμάμαι κανένα μεγάλο ή μεσαίο σκάνδαλο όπου να μπορείς να δείξεις κάποιον με το δάκτυλο και να πείς: Ναι αυτός το έκανε και τώρα είναι στη φυλακή… Επίσης ενώ κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου τα ωραία μας λεφτά φεύγουν σε offshore και σε καταθέσεις στο εξωτερικό.

Οι δαπάνες μας για εξοπλισμούς είναι τρελές, ο αριθμός των στρατοπέδων το ίδιο. Τους δρόμους που φτιάχνουμε με φρενήρεις ρυθμούς και που δεν έχουν σταματήσει καθόλου, τους πληρώνουμε αρκετές φορές την αξία που πληρώνουν όλοι οι άλλοι, και μετά καλούμαστε και να τους πληρώνουμε στο διηνεκές με διόδια κάθε δεκαπέντε μέτρα. Το ίδιο με το καλό μας αεροδρόμιο, με το μετρό.

Υπάρχει μία καινούργια Mercedes νομίζω ότι ανήκε στην σειρά SL, δεν είμαι σίγουρος. Ξέρετε, είναι αυτή με το πίσω μέρος που τελειώνει σαν τραπέζιο, και είναι και ελλειψοειδές. Είναι χαρακτηριστική, την έχετε δεί σίγουρα, γιατί έχει βρωμίσει ο τόπος από δαύτες. Ωραίο αμάξι, δε λέω, και πίστευα πως θα κάνει καμιά εξηνταριά χιλιάδες ευρώ και λέω, μπράβο, που βρήκε ο κόσμος τόσα λεφτά. Μέχρι που είδα την τιμή στο site της Merc. Και η φτηνότερη ξεκινά από 150.000 ευρώ και φυσικά παθαίνω νταμπλά. Και μου λέτε κύριοι της κυβέρνησης ότι δεν υπάρχει χρήμα…

Στην υγεία, υπερβολικά έξοδα στα Νοσοκομεία, στις προμήθειες. Σε ορισμένα χειρουργεία, ένα ράμμα κοστίζει 1000 ευρώ. Πιστέψτε με, αυτό συμβαίνει μόνο εδώ. Μία ορθοπεδική βίδα 150-200 ευρώ, τη στιγμή που αλλού τόσο κοστίζει ένα ολόκληρο κουτί με δέκα. Ένα νευροχειρουργικό χειρουργείο που στο εξωτερικό χρησιμοποιεί ένα με δύο μοσχεύματα κοκκάλου, εδώ μπορεί να γίνεται με τέσσερα, πέντε, ή οκτώ (κόστος έκαστης συσκευασίας από 1200-2000 ευρώ αν θυμάμαι καλά κ.ο.κ)

Να ξέρουμε λοιπόν ότι αυτή είναι η κρίση. Αυτός που αποφάσισε να βγάλει περισσότερα λεφτά απ’ ότι έβγαζε ως τώρα. Και που απαιτεί από τους πολλούς, από εμάς να τον πληρώσουμε. Εκείνο το μπαμ δεν ξέρω πότε θα γίνει. Και είμαι σίγουρος πως δεν το έχει υπολογίσει . Η αλαζονεία είναι πολύ κακό πράγμα, αυτό όμως η Μαρία η Αντουανέτα και ο Λουδοβίκος το κατάλαβαν λίγο αργά, στην γκιλοτίνα.

Ζώνη Ασφαλείας

Αγκάλιασε τη ζωή
Καλογυρισμένο και έξυπνο

Μα ποιος είναι επιτέλους αυτός ο Σελήνιος;

Personalize funny videos and birthday eCards at JibJab!

Αγαπητοί φίλοι, ξέρω πως χάθηκα... Έχω όμως κάποια σημαντική δικαιολογία...
Κάθε πολίτης του κόσμου δικαιούται να ξεκουραστεί. Δείτε αυτό το βίντεο, και θα καταλάβετε...

Negadon- The monster from Mars- 1o μέρος

Είπα να συνεχίσω το φόρο τιμής στην επιστημονική φαντασία, με μία δεύτερη ταινία μικρού μήκους σε τρία μέρη. Ας ασχοληθούμε λοιπόν με τον Megadon, γιατί αν είναι να ασχοληθούμε με την καθημερινότητα, χέσε μέσα...

Negadon 2ο μέρος

Negadon 3ο Μέρος

Ataque de panico

Αναφορά στην επιστημονική φαντασία με καταπληκτικό ανεξάρτητο βιντεάκι...